Dla każdego właściciela psa niezbędne jest bycie przygotowanym na nieoczekiwane sytuacje awaryjne. Wypadki i choroby mogą zdarzyć się w każdej chwili, zarówno podczas spaceru, jak i w domu, a szybka i właściwa interwencja może uratować życie. Zestawienie apteczki pierwszej pomocy i znajomość najczęstszych sytuacji awaryjnych zapewnia, że będziemy mogli pomóc naszemu pupilowi w potrzebie.

Zestawienie Apteczki

Każdy właściciel psa powinien mieć w domu dobrze wyposażoną apteczkę. Oto najważniejsze rzeczy, które powinny się w niej znaleźć:

Środki do Oczyszczania Ran i Dezynfekcji:

Środek do dezynfekcji rąk
Sterylna sól fizjologiczna lub roztwór do dezynfekcji ran (np. Betadine)
Chusteczki do oczyszczania ran bez alkoholu

Opatrunki:

Sterylne gaziki i bandaże w różnych rozmiarach
Samoprzylepny bandaż elastyczny
Plastry

Narzędzia:

Nożyczki
Pęseta
Kleszcze do usuwania kleszczy
Taśma klejąca
Rękawiczki gumowe
Termometr

Leki i Maści:

Maść antybakteryjna
Wapń (na reakcje alergiczne)
Woda borowa (do wypłukania ciała obcego z oka)
Ogólny środek przeciwbólowy (zalecany przez weterynarza)

Inne Ważne Rzeczy:

Książeczka weterynaryjna

Częste Sytuacje Awaryjne

Ważne jest, aby być świadomym tych problemów i być przygotowanym, jeśli któryś z objawów pojawi się u naszego psa.

Udar cieplny

Udar cieplny to stan zagrażający życiu psa, spowodowany nadmiernym ciepłem, wysoką wilgotnością lub intensywną aktywnością fizyczną. Objawy udaru cieplnego obejmują:

Szybkie dyszenie: Szybkie, płytkie oddychanie, intensywne dyszenie.
Ślinienie się: Nadmierne ślinienie się, piana przy pysku.
Osłabienie i upadek: Słaby, niepewny ruch, upadek.
Wysoka temperatura ciała: Temperatura ciała psa znacznie wzrasta (normalnie 38-39°C, przy udarze cieplnym może być powyżej 40°C).
W ciężkich przypadkach utrata przytomności: Stan śpiączkowy, utrata przytomności.

Jeśli pies ma udar cieplny, zmierz jego temperaturę rektalnie. Przy temperaturze powyżej 39-40°C należy działać szybko: zmoczyć psa, ale nie zimną wodą, stopniowo od dołu do góry. Jeśli to możliwe, umieść psa w klimatyzowanym samochodzie i spróbuj go napoić. Gdy temperatura spadnie poniżej 39°C, zabierz go do weterynarza.

Zadławienie

Zadławienie jest jedną z najpilniejszych sytuacji awaryjnych, z jakimi może się spotkać właściciel psa. Występuje, gdy drogi oddechowe psa są częściowo lub całkowicie zablokowane, co uniemożliwia przepływ powietrza do płuc. Zadławienie może być spowodowane przez obce przedmioty, jedzenie lub nawet wymioty psa. Szybka i skuteczna interwencja jest kluczowa.

Objawy:

Problemy z oddychaniem: Pies oddycha z trudem, szybko i stara się oddychać.
Duszenie się: Pies kaszle, dławi się, jakby próbował usunąć przeszkodę.
Panika i niepokój: Pies jest niespokojny, wpada w panikę, chodzi w kółko.
Pienienie się przy pysku i ślinienie: Nadmierne ślinienie, czasem pienienie się przy pysku.
Niebieskie błony śluzowe: Z powodu braku tlenu dziąsła i język mają niebieskawy odcień.
Utrata przytomności: W ciężkich przypadkach pies może stracić przytomność.

Pierwsza pomoc przy zadławieniu:

Sprawdź usta i gardło: Ostrożnie otwórz pysk psa i zajrzyj do środka. Jeśli widzisz obcy przedmiot, spróbuj go delikatnie usunąć palcami lub pęsetą. Odsuń podniebienie miękkie przy górnej szczęce i spróbuj dosięgnąć za przeszkodę jednym lub dwoma palcami. Uważaj, aby nie wcisnąć przeszkody głębiej.
Manewr Heimlicha dla psów: Jeśli nie widzisz przeszkody lub nie możesz jej usunąć, zastosuj manewr Heimlicha.
- Dla małych psów: Podnieś psa tak, aby głowa zwisała w dół i delikatnie poklep go po plecach.
- Dla dużych psów: Stań za psem, połóż ręce na jego brzuchu pod żebrami i jednym szybkim ruchem naciśnij w górę i do środka. Powtórz kilka razy, aż przeszkoda wypadnie.
Oddychanie usta-usta: Jeśli pies stracił przytomność, a drogi oddechowe wydają się wolne, rozpocznij sztuczne oddychanie. Zamknij pysk psa, włóż jego nos do swoich ust i dmuchaj, aż klatka piersiowa się uniesie. Powtórz 4-5 razy, a następnie sprawdź oddech i tętno.
Natychmiast zabierz psa do weterynarza: W każdym przypadku zadławienia natychmiast zabierz psa do weterynarza, nawet jeśli wydaje się, że jest lepiej. Weterynarz dokładnie zbada psa, czy nie ma dalszych urazów lub komplikacji.

Padaczka

Padaczka jest jedną z najczęstszych neurologicznych dolegliwości u psów. Napady padaczkowe mogą być różne, ale zazwyczaj obejmują następujące objawy:

Napady: Pies nagle upada, z drgawkami mięśni i skurczami, które mogą trwać od kilku sekund do kilku minut.
Utrata przytomności: Pies traci przytomność i nie reaguje na otoczenie.
Pienienie się przy pysku: Często pojawia się piana przy pysku, obserwujemy ślinienie.
Mimowolne oddawanie moczu lub kału: Pies może mimowolnie oddać mocz lub kał podczas napadu.
Dezorientacja: Po napadzie pies może być zdezorientowany i mieć problemy z koordynacją.

Podczas napadu nie ingeruj w pysk psa, ale podtrzymuj jego głowę, aby nie ugryzł sobie języka. Po napadzie podaj cukier lub miód dla szybszej stabilizacji. Zawsze zabierz psa do weterynarza!

Zatrucie

Psy mogą mieć kontakt z różnymi toksycznymi substancjami, takimi jak chemikalia domowe, trujące rośliny lub resztki jedzenia. Objawy zatrucia różnią się w zależności od substancji:

Wymioty i biegunka: Częste objawy, zwłaszcza jeśli zawierają krew.
Ślinienie się: Niezwykle nadmierne ślinienie.
Problemy z oddychaniem: Szybkie, płytkie oddychanie lub trudności z oddychaniem.
Zaburzenia koordynacji: Drażliwość, drżenie, skurcze mięśni lub napady.
Ogólna słabość: Leniwe, apatyczne zachowanie, zmniejszony apetyt.
Rozszerzenie lub zwężenie źrenic: Objawy wizualne, które różnią się w zależności od rodzaju zatrucia.

Trujące Substancje, Na Które Należy Uważać U Psów:

Żywność:

Czekolada: Toksyczna ze względu na teobrominę, szczególnie ciemna czekolada.
Winogrona i rodzynki: Mogą powodować niewydolność nerek.
Cebula i czosnek: Mogą powodować anemię.
Ksylitol: Może powodować hipoglikemię i niewydolność wątroby.
Alkohol: Toksyczny nawet w małych ilościach.

Rośliny:

Wiosenne cebulki: Mogą być trujące.
Azalia i rododendron: Mogą powodować ciężkie zatrucie.
Rącznik: Niezwykle trujący.

Chemikalia i leki:

Środki dezynfekcyjne i czyszczące: Zawierają toksyczne substancje.
Płyn przeciw zamarzaniu: Może być śmiertelny.
Środki owadobójcze i gryzoniobójcze: Zawierają toksyczne chemikalia.
Leki dla ludzi: Np. paracetamol, ibuprofen są toksyczne.
Produkty weterynaryjne: Przedawkowanie może być niebezpieczne.
Pestycydy i herbicydy: Mogą być toksyczne.
Nawozy: Niektóre rodzaje mogą być toksyczne.

Zawsze przechowuj te substancje i żywność ostrożnie, aby uniknąć przypadkowego zatrucia. Jeśli podejrzewasz, że twój pies zjadł toksyczną substancję, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem!

Mniejsze skaleczenia i otarcia:

Oczyść ranę sterylnym roztworem soli lub roztworem do dezynfekcji.
Umieść sterylny gazik na ranie, a następnie zabezpiecz go samoprzylepnym bandażem elastycznym. Upewnij się, że bandaż nie jest zbyt ciasny; powinieneś móc wsunąć pod niego palec. Owiń bandaż od dołu do góry i zabezpiecz go nad stawem, aby się nie zsuwał.
Użyj maści antybakteryjnej, aby zapobiec infekcji.

Poważne krwawienie:

Szybka reakcja jest kluczowa! Nie czyść rany, natychmiast nałóż na nią kilka warstw gazików i waty oraz mocno zabandażuj. Jeśli przesiąka, nie zdejmuj bandaża, ale dodaj kolejną warstwę, nawet z tkaniną. Natychmiast zabierz psa do weterynarza.

Ukąszenia i użądlenia:

Usuń źródło ukąszenia lub użądlenia (np. użyj pęsety, aby usunąć żądło).
Oczyść obszar i nałóż zimny kompres, aby zmniejszyć obrzęk.
Obserwuj, czy np. użądlenie przez osę nie wywołuje reakcji alergicznej. Jeśli to konieczne, podaj wapń. Jeśli miejsce się nie goi, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem.

Usuwanie kleszczy:

0. Bądź przygotowany z wyprzedzeniem! Podawaj psu tabletki lub zakładaj specjalną obrożę lub krople przeciwko kleszczom i pasożytom.

1. Użyj narzędzia do usuwania kleszczy lub delikatnej pęsety.

2. Chwyć kleszcza jak najbliżej skóry i powoli oraz ostrożnie go wyciągnij. Upewnij się, że żadna część kleszcza nie pozostanie w skórze!

3. Oczyść obszar roztworem dezynfekującym.

Kiedy natychmiast udać się do weterynarza?

Są sytuacje, w których domowa pierwsza pomoc nie wystarcza i należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem:

Poważne krwawienie: Jeśli krwawienie nie ustaje w ciągu 5-10 minut lub jeśli krwawienie jest tętnicze (jasnoczerwone, pulsujące).
Problemy z oddychaniem: Jeśli pies oddycha z trudem, szybko lub świszcząco.
Uporczywe wymioty lub biegunka: Jeśli trwają dłużej niż 24 godziny, zwłaszcza jeśli zawierają krew.
Częste oddawanie moczu lub problemy z oddawaniem moczu: Jeśli pies nie może oddać moczu lub jest to dla niego bolesne.
Poważne urazy lub wypadki: Jeśli pies doznał dużego upadku, został potrącony lub doznał poważnego urazu.
Podejrzenie zatrucia: Jeśli pies zjadł toksyczną substancję (np. czekolada, ksylitol, trujące rośliny).
Napady: Jeśli pies miał napad, zwłaszcza jeśli to pierwszy raz.

Prawidłowe wyposażenie domowej apteczki i znajomość niezbędnej opieki może znacznie zwiększyć bezpieczeństwo i dobrostan naszego psa. Zawsze jednak pamiętaj, że w niektórych sytuacjach niezbędna jest natychmiastowa interwencja weterynarza, dlatego nie wahaj się poprosić o pomoc, jeśli masz wątpliwości.