Ludzie hodują psy od czasów starożytnych. Pierwsi hodowcy psów hodowali zwierzęta od wilków. Od początku psy były celowo hodowane do wykonywania różnych zadań. Polowanie, opieka nad domem i pasterstwo to także zadania, które od początku powierzono swojemu najlepszemu przyjacielowi.

Od tysięcy lat psy są hodowane tak, aby miały jak najlepsze cechy fizyczne i psychiczne do zadań wymaganych w danej pracy. Na przykład podstawową funkcją smukłych chartów było ściganie zwinnych zdobyczy, podczas gdy duże psy comondor były hodowane do walki i stróżowania. Te rasy psów jako pierwsze zostały wyhodowane do specjalnej pracy.

W miarę jak ludzie stawali się bardziej wyrafinowani, ich psy też. Pojawiły się nowe, specjalne rasy psów, dostosowane do lokalnych zwyczajów i warunków. Przykładami są olbrzymi wilczarz irlandzki i pełen wdzięku charcik włoski, który wyewoluował z rasy charta podczas hodowli. Mają wiele podobieństw rodzinnych, ale nigdy ich nie pomylisz.

Wobec tego pytanie brzmi, kiedy możemy nazwać rasę psa rasą, a nie tylko jakąś mieszanką? Być może najprostszym sformułowaniem jest to, że rasa psa jest zawsze „czysta rasowo”. Oznacza to, że jeśli na przykład rasowy seter irlandzki zostanie sparowany z innym rasowym seterem irlandzkim, nowonarodzone szczenięta będą natychmiast rozpoznawalnymi seterami irlandzkimi.

Idealne cechy fizyczne, ruchy i charakter każdej odmiany są zapisane w pisemnym dokumencie zwanym Standardem Odmian. Dokument ten zawiera na przykład wzorce rasy, które odróżniają cocker spaniela od springer spaniela.

American Kennel Club ma również specjalny system norm, który z kolei ma znacznie bardziej restrykcyjne przepisy, dlatego w tym wyścigu punktuje według standardu AKC.

Na całym świecie istnieje ponad 340 ras psów, ale American Kennel Club rozpoznaje tylko 193 rasy.