Mój pies je tylko smakołyki – historia właściciela, który w końcu znalazł rozwiązanie

Nasza codzienność wyglądała tak: miska pełna, a pies tylko czeka na przysmaki. „Mój pies je tylko przysmaki” – tak myśleliśmy każdego dnia. Ta sytuacja stała się naszą codziennością. Bezsilni, często sięgaliśmy po kolejne „ratunki”.

Wiedzieliśmy, że nie jesteśmy sami z tym problemem. Rozmowy na spacerach, w internecie i przy wizytach u weterynarza potwierdzały to. Wszędzie słyszeliśmy o podobnych problemach: psy wybredne, zmiany karm, dodatki do karmy, nadmiar smaczków. Taka sytuacja wywoływała frustrację i obawy o zdrowie naszych pupili.

Postanowiliśmy zachować spokój, dokonać diagnozy i wprowadzić proste zmiany. Ustaliliśmy rutynę. Postanowiliśmy sprawdzić, jak zachęcić psa do jedzenia karmy bez presji. Chcemy się podzielić naszymi odkryciami i metodami, które pomogły.

Ten tekst pokazuje naszą drogę do rozwiązania problemu. Opisujemy wszystko krok po kroku, bazując na faktach. Jeśli Twojemu psu również trudno jest przejść obok miski z karmą, zostań z nami. Razem znajdziemy rozwiązanie.

Kluczowe wnioski

• Nie jesteś sam: wielu właścicieli psów w Polsce zmaga się z problemem „pies je smakołyki”.
• Do częstych błędów należą: za dużo smaczków, częste zmiany karmy, dodatki „stołowe”.
• Spokojna analiza sytuacji i plan działania okazują się bardziej efektywne niż spontaniczne próby.
• Stosowanie strategii behawioralnych pomaga, kiedy wprowadzamy je systematycznie, krok po kroku.
• Receptury hipoalergiczne i odpowiednio dobrane przysmaki mogą pomóc w problemie wybiórczości.
• Warto stosować dodatki smakowe, aby zwiększyć apetyt, a nie zastąpić nimi posiłki.
• Cel to nauczyć psa, jak jeść karmę i zachować zdrową rutynę.

Wprowadzenie do problemu wybiórczego apetytu u psów

Kiedy pies nie chce jeść, myślimy, że to tylko jego „zły humor”. Ale prawda jest taka, że wybiórczość w jedzeniu u psów to coś więcej. Ma wpływ na nią biologia, przyzwyczajenia i otoczenie. Smakołyki zwykle smakują lepiej niż zwykła karma – są tłustsze, mają mocny zapach i są miękkie lub chrupiące. Dlatego pies może w końcu nie chcieć jeść zwykłej karmy.

Gdy karmimy naszego psa bez ustalonych godzin, jego apetyt może się zmniejszyć. Częste dokarmianie pod stołem i brak konsekwencji sprawiają, że pies woli czekać na coś lepszego. Może to prowadzić do sytuacji, gdzie pies woli smakołyki niż zbilansowane posiłki.

W tej sytuacji wpływają też kwestie zdrowotne. Różne dolegliwości, jak ból zębów czy problemy z żołądkiem, mogą zmniejszać chęć do jedzenia. Niepokój, nudności i mało ruchu to dodatkowe czynniki, które powodują, że pies jest wybiórczy w jedzeniu.

Kiedy problem trwa długo, ryzyko problemów ze zdrowiem rośnie. Objawy to między innymi brak energii, matowa sierść i problemy z jelitami. Ważne jest szybkie działanie. Zaczynamy od ustalenia rutyny, a potem dokładnie sprawdzamy, co nie jest w porządku, by rozwiązać problem.

Nasza historia: od frustracji do planu działania

Nasza kuchnia była jak targ na początku. Pies preferował tylko przysmaki, zwykła karma nie miała szans. Każdy posiłek przypominał negocjacje, niczym żywe case study. Była to historia wybrednego psa, gdzie emocje brały górę nad rozsądkiem.

Próbując różnych metod, efekt nie był widoczny. Zmiana karmy nic nie dawała. „Dosmaczanie” posiłków tylko psuło apetyt psa. Zostawienie miski nie zachęcało do jedzenia. Uzależnienie od przysmaków pogarszało sytuację.

Zmieniliśmy strategię, tworząc plan żywienia. Zbadaliśmy psa u weterynarza, by wykluczyć problemy zdrowotne. Ustaliliśmy godziny karmienia, zmniejszyliśmy ilość przysmaków. Wprowadziliśmy zdrową karmę i dodatki.

By lepiej kontrolować dietę, prowadziliśmy dzienniczek żywieniowy. Stosowaliśmy desensytyzację, podając małe porcje. Działaliśmy cierpliwie, skupiając się na konsystencji i zapachu. Postępowaliśmy powoli, ale konsekwentnie.

Teraz historia wybrednego psa to droga pełna danych, nie przypadkowych decyzji. Dzięki planowi żywieniowemu wiemy, co działa. To historia sukcesu, nie tylko przypadku.

mój pies je tylko przysmaki

W domu często mówimy: „mój pies je tylko przysmaki”. To dlatego, że smakołyki są bardziej aromatyczne. Mają więcej tłuszczu i białka, więc są bardziej pociągające niż sucha karma. One lepiej pachną i smakują, stąd pies je woli.

Zauważamy, że pies woli smakołyki po kilku dniach. Kiedy odmawia zwykłej karmy, dajemy mu coś lepszego. To zachowanie wzmacniamy, gdy ciągle ustępujemy.

Smakołyki mogą mieć dużo kalorii. Czasem pokrywają dużo dziennego zapotrzebowania psa. Tak pies nie czuje głodu przed jedzeniem i omija zwykłą karmę. Nasze działania nieświadomie utrwalają ten schemat.

Nie powinniśmy rezygnować z nagród. Ważne jest, aby używać ich mądrze. Smakołyki powinny być dodatkiem do diety, nie jej zamiennikiem. To pomoże utrzymać smakowitość jako naszego sojusznika.

Co robimy od ręki:

• Wprowadzamy regularne godziny karmienia.
• Ograniczamy liczbę przekąsek między posiłkami.
• Wybieramy nagrody ze zrozumiałym składem, na przykład suszone mięso, i kontrolujemy kalorie.

Jeśli pies je tylko przysmaki, pamiętamy o konsekwencji. Kluczowe jest świadome używanie nagród. Wtedy problem „pies nie chce karmy tylko smaczki” przestaje nas dotyczyć.

Najczęstsze przyczyny wybiórczego jedzenia

Przyczyny wybredności u psa często zaczynają się od zdrowia. Ból w jamie ustnej, kamień na zębach czy afty mogą odstraszać od jedzenia. Problemy jak nadwrażliwość żołądka, zapalenie trzustki czy IBS często prowadzą do nudności i wybiórczości w jedzeniu.

Wrażliwość na pokarmy również ma znaczenie. Na przykład alergie na kurczaka, wołowinę lub pszenicę mogą być problemem.

Środowisko wokół psa też wpływa na jego apetyt. Hałas w kuchni czy miska w ruchliwym miejscu mogą przeszkadzać. Jeżeli jest więcej niż jeden pies, konkurencja o jedzenie może być stresująca. To sprawia, że pies może nie chcieć jeść w czasie dużego ruchu w domu.

Zachowanie właściciela jest ważne. Karmienie psa „z ręki”, nieregularne godziny posiłków i ustępowanie przy grymasach psa tylko pogarszają sytuację. Takie działania sprawiają, że pies woli przekąski zamiast normalnych posiłków.

Zła dieta to kolejny problem. Zbyt duże porcje są ciężkie dla żołądka, a częste zmiany karmy mogą szkodzić. Jedzenie zawsze tego samego smaku też nie jest dobre. Ważne są także zapach i tekstura pokarmu. Niektóre psy wolą małe i chrupiące krokiety, inne duże i miękkie.

Dawanie zbyt wielu przekąsek psu może zepsuć jego dietę. Kaloryczne smakołyki mogą zaspokajać głód, ale nie dostarczają wszystkich potrzebnych składników. To pogłębia wybiórczość, wpływa na wrażliwość jelit i ukrywa prawdziwe przyczyny wybredności.

Diagnostyka: jak wykluczyć problemy zdrowotne

Wizytę zaczynamy u lekarza weterynarii. Przeprowadzamy szczegółowy wywiad żywieniowy oraz sprawdzamy BCS, skórę, sierść i mięśnie. Dzięki temu możemy stworzyć plan działania, gdy pies nie chce jeść.

Na początek robimy podstawowe badania. Morfologia, biochemia krwi, w tym ALT/AST, ALP, amylaza, lipaza, mocznik, kreatynina. Do tego badanie moczu i kału, szukamy pasożytów i Giardia. Tak zbieramy informacje, co może być nie tak.

Jeśli pies ma ból w pysku, oglądamy jego jamę ustną. Robiąc RTG zębów, szukamy uszkodzonych koron i stanów zapalnych pod dziąsłem. Gdy problemy żołądkowo-jelitowe wracają, warto zrobić USG brzucha, by zbadać trzustkę, wątrobę, jelita.

W przypadku podejrzeń o alergię pokarmową, najlepszym rozwiązaniem jest dieta eliminacyjna trwająca 8–12 tygodni. Możemy dodać testy alergiczne, ale pamiętajmy o ich ograniczeniach. Efekt diety jest dla nas potwierdzeniem.

Tworzymy dziennik, w którym zapisujemy objawy, posiłki, reakcje na pokarm. Dzięki temu możemy śledzić postępy, co ułatwia diagnostykę.

• Wizyta i wywiad: styl karmienia, przysmaki, choroby towarzyszące.
• Badania psa brak apetytu: morfologia psa, biochemia, mocz, kał.
• Ocena jamy ustnej i RTG, gdy pojawia się ból lub nieprzyjemny zapach.
• USG brzucha przy nawracających problemach jelitowych.
• Dieta eliminacyjna; testy alergiczne pies jedynie jako wsparcie.
• Stały dziennik, porównywanie wyników i reakcji po posiłkach.

Postępujemy zgodnie z planem, działamy spokojnie i bez pośpiechu. Robiąc to krok po kroku, unikamy zgaduj zgadula.

Strategie behawioralne, które naprawdę zadziałały

Rozpoczęliśmy od prostych zasad, które nakładają porządek na każdego w domu. Ustaliliśmy rutynę karmienia psa: dwa albo trzy razy dziennie, czas na posiłek to 15–20 minut, po tym miska znika. Podczas jedzenia, nie dajemy nic ze stołu, nawet gdy oczy psa bardzo proszą.

Wprowadziliśmy też dokładne zasady dotyczące treningu żywieniowego psa. Przysmaki dajemy tylko podczas treningu i liczymy je do całkowitej ilości kalorii na dzień. To zachęca psa do jedzenia właściwych posiłków i jasno pokazuje, kiedy jest czas na jedzenie.

Skorzystaliśmy z zasady Premacka: psi obiad, a po nim ulubione zajęcia. Może to być spacer z Julią po parku Skaryszewskim albo zabawa piłką Chuckit!. Dzięki temu porządkujemy dzień psa i uczymy go, jak jeść karmę bez stresu.

Zmieniliśmy otoczenie karmienia. Wybraliśmy stabilną, czystą miskę ze stali nierdzewnej i zawsze zapewniamy świeżą wodę. Regularne mycie misek pomaga usunąć nieprzyjemne zapachy. Dbamy o spokój w miejscu karmienia, drzwi do kuchni są zamknięte, by nic nie rozpraszało.

Dodaliśmy elementy wzbogacające środowisko. Teraz jedzenie jest też wyzwaniem i formą nagrody. Miski zapobiegające szybkiemu jedzeniu, maty węchowe i kongi z karmą tworzą pozytywne skojarzenia. To wszystko pomaga w codziennym treningu żywieniowym psa.

• Stałe godziny karmienia: 7:30, 14:00, 19:30 — to nasza rutyna karmienia psa.
• Posiłek trwa 15–20 minut, potem zabieramy miskę.
• Zasada Premacka: najpierw jedzenie, potem zabawa i spacer.
• Przysmaki są tylko podczas treningu i wliczane w dzienny limit kalorii.
• Miejsce karmienia musi być czyste i spokojne.
• Zabawy węchowe i kongi z karmą wzmacniają nawyk jedzenia.
• Wszyscy domownicy przestrzegają tej samej zasady bez wyjątków.

Kiedy wszyscy przestrzegamy tych zasad, nasz pies otrzymuje wyraźny sygnał. Je o stałych porach i w przewidywalny sposób. Ta konsekwencja pomaga w treningu żywieniowym psa i pomaga utrzymać rutynę karmienia psa bez nacisku.

Jak stopniowo przejść z przysmaków na pełnowartościową karmę

Wprowadzamy jasny plan zmiany diety dla psa. Na początku zmniejszamy ilość kalorii z przysmaków o 20–30% każdego tygodnia. W tym samym czasie zwiększamy porcję karmy. Dzięki temu pies łatwiej przyzwyczai się do nowej diety.

Wykorzystujemy trik zwanym „sprytną zamianą”. Rozkruszamy trochę ulubionego przysmaku i posypujemy nim karmę, zmniejszając tę ilość co 3–4 dni. To pomaga psu polubić smak nowej karmy. Odstawiamy przysmaki stopniowo, by uniknąć negatywnych reakcji.

Połączmy mokrą i suchą karmę, by zwiększyć atrakcyjność posiłku. Po kilku dniach zaczynamy je rozdzielać. Każdą zmianę wprowadzamy stopniowo, trwając nad nią 7–10 dni. Dzięki temu wiemy, co działa a co potrzebuje poprawy.

Zwracamy uwagę na dokładność porcji. Obliczamy zapotrzebowanie energii psa i dostosowujemy dawkę. Jeśli pies zbyt szybko traci na wadze lub tyje, dostosowujemy ilość o 5–10%. To pozwala nam kontrolować proces zmiany diety.

• Obserwujemy kał: konsystencję, częstotliwość, ewentualny śluz.
• Sprawdzamy skórę i sierść: świąd, łupież, nadmierne linienie.
• Notujemy energię: ochota na spacer, chęć do zabawy, sen.

Karmimy psa o stałych porach. Jeśli pies nie zje posiłku, odbieramy miskę do kolejnej pory. Nie dajemy wtedy więcej smakołyków. To pomaga w budowaniu rutyny. Ułatwia zmianę diety bez niepotrzebnych dyskusji.

Organizujemy dzień psa. Skracamy treningi z przysmakami, zastępując je zabawkami i pochwałami. To efektywny sposób na rezygnację z przysmaków. Pomaga utrzymać dobrą motywację psa.

Hypoalergiczne żywienie jako przełom w naszej rutynie

Po wielu próbach odkryliśmy, że problemem są reakcje na pewne składniki. Drób i zboża, głównie pszenica, często powodują alergie. Zdecydowaliśmy więc na karmę hipoalergiczną bez kurczaka oraz karmę bez pszenicy, by pomóc skórze i jelitom.

Przyjęliśmy zasadę: im mniej w karmie, tym lepiej. Alternatywne źródła białka jak jagnięcina, łosoś, królik, białko z owadów i wołowina sprawdziły się świetnie. To pomogło nam kontrolować alergie na kurczaka i zmniejszyć podrażnienia.

Stosowanie diety eliminacyjnej było kluczowe. Przez 2-3 miesiące trzymaliśmy się jednej receptury. To znacząco pomogło: pies mniej się drapał, lepiej trawił i miał większy apetyt.

• Wybieramy karmę hipoalergiczną bez kurczaka i pszenicy.
• Uważnie czytamy etykiety, by unikać drobiu w nieoczywistych formach.
• Preferujemy pojedyncze źródło białka i prosty skład, co pomaga w kontroli alergii.
• W diecie eliminacyjnej nie ma miejsca na smakołyki spoza ustalonego planu.

Dzięki tej rutynie karmienie stało się łatwiejsze i bardziej spójne. Jasne reguły sprawiają, że pies lepiej je, a my wiemy, co jest dla niego dobre.

CricksyDog – rozwiązania, które u nas zadziałały

Wybraliśmy CricksyDog, bo to karma hipoalergiczna. Nie ma w niej kurczaka ani pszenicy. Na początku szczegółowo przyjrzeliśmy się składom i wsparciu weterynaryjnemu marki. CricksyDog opinie mówią o stabilnej jakości, dobrej strawności i zdrowej sierści naszych psów.

Chucky okazał się idealny dla szczeniąt. Psy małych ras lubią Juliet, a większe wolą Ted. Dzięki temu łatwo dopasowujemy porcje.

Odkryliśmy, że rotacja białek w CricksyDog jest kluczowa. Używamy jagnięciny, łososia, królika, białka owadziego i wołowiny. Pomogło to w prowadzeniu diety eliminacyjnej.

Dodajemy mokrą karmę Ely do posiłków. Wprowadzamy ją stopniowo. Mix suchego i mokrego jedzenia podnosi smak i jest lepiej akceptowany przez psa.

Zmiana na hipoalergiczną karmę poprawiła stan skóry i trawienie naszych psów. Mniejsze problemy ze skórą i lepsze trawienie to nasze spostrzeżenia.

Sprawdzamy etykietę i kaloryczność przed wyborem karmy. Rotacja białek co kilka tygodni pozwala unikać monotonności. Stosujemy plan bez kurczaka i pszenicy.

Konsultujemy wybór karmy z weterynarzem. Bierzemy pod uwagę wiek, kondycję i aktywność psa. Dzięki temu mamy spójny plan żywieniowy.

• Chucky – szczenięta: start od małych porcji, obserwacja tolerancji.
• Juliet – małe rasy: lekkostrawna baza na co dzień.
• Ted – średnie i duże: stabilna energia i umiarkowany tłuszcz.
• Ely – mokre uzupełnienie: jagnięcina, wołowina, królik do zwiększania smakowitości.
• Rotacja: CricksyDog lamb salmon rabbit insect beef, zawsze bez kurczaka i pszenicy.

Przysmaki, które wspierają, a nie psują diety

Teraz wybieramy zdrowe przekąski dla pupila o jasnym składzie. Dzięki temu wiemy, co nasz pies je. I łatwiej pilnujemy jego energię, omijając kurczaka i pszenicę.

Skupiliśmy się na przysmakach MeatLover, które są w 100% z mięsa. Są łatwiejsze dla psów na specjalnej diecie. Pasują też, gdy sprawdzamy, co psu służy.

Przysmaki mogą dać do 10% energii, którą pies potrzebuje dziennie. Resztę zapewnia zwykła karma. To pomaga nie przesadzać z kaloriami i trzymać się karmienia.

Podczas treningu, dzielimy przekąski na bardzo małe kawałki. Nie zaspokajają one głodu za szybko, ale motywują psa. Potem odejmujemy te kalorie od głównego posiłku.

Zasada to jedno źródło białka na raz i czytelne etykiety. Przysmaki MeatLover dobrze tu pasują, bo nie mają niepotrzebnych dodatków.

Na spacer bierzemy tylko trochę przekąsek. Dzięki temu pomagają one w utrzymaniu diety, a nie przeszkadzają.

Jak potrzebujemy dodatkowej motywacji dla psa, wybieramy bardziej pachnące przysmaki. Ważne, by były spójne ze zwykłą karmą.

Streszczenie naszego podejścia: czytelny skład, określona kaloryczność i kontrolowane porcje. Przysmaki MeatLover dobrze wpisują się w te zasady.

Smakowitość bez kompromisów: sosy, dodatki i „triki”

Chcieliśmy, aby karma dla psa była smaczniejsza. Wybieraliśmy więc proste i bezpieczne metody. Ważne było, by nie zawierały alergenów i sztucznych substancji. Sprawdziliśmy działanie delikatnego dressingu, który delikatnie nanosiliśmy na chrupki.

Dressing Mr. Easy vegan okazał się najlepszy. Jedna kropla na porcję wystarczała, by pies jadł chętniej. Co tydzień zmniejszaliśmy ilość, by pies znowu polubił surową karmę.

Zastanawialiśmy się, co robić, gdy pies nie chce jeść. Używaliśmy lekko ciepłej wody lub bulionu bez soli i cebuli. Czasami dodawaliśmy trochę mokrej karmy Ely, na przykład smaku jagnięciny.

Spróbowaliśmy także kruszyć granulki przysmaku MeatLover. Używaliśmy ich jako posypki dla aromatu. Ale tylko na początku, później przestawaliśmy.

Miski spowalniające pomogły, bo jedzenie było ciekawsze i trwało dłużej. Podawaliśmy mniejsze porcje częściej. To pomagało zwiększyć apetyt psa bez ciągłego zachęcania przy misce.

Unikaliśmy serów, wędlin i resztek jedzenia. Dzięki temu, karma była zawsze zdrowa. Dressing Mr. Easy vegan używaliśmy tylko w wyjątkowych sytuacjach.

Na pytanie o dosmaczanie karmy, nasza odpowiedź brzmi: trzymaj się prostoty. Cienka warstwa sosu, trochę ciepła, aromat, a potem stopniowe zmniejszanie. Dzięki temu pies uczył się zdrowych nawyków jedzeniowych.

Wsparcie zdrowia: witaminy, higiena jamy ustnej i pielęgnacja

Zaczęliśmy od dodania witamin dla naszego psa Twinky. Do jego diety dołączamy wsparcie stawów i multivitaminę. To daje mu więcej energii i poprawia jego kondycję.

Zajmujemy się też zębami i świeżością oddechu Twinky’ego. Wegańskie pałeczki dentystyczne to nasz wybór po jedzeniu. Denty dental sticks używamy codziennie do walki z płytką nazębną. Dodatkowo dwa-trzy razy w tygodniu szczotkujemy zęby Twinky’ego, co sprawia, że lepiej je.

Pielęgnacja wrażliwej skóry to kolejny krok. Używamy łagodnego szamponu Chloé oraz balsamu do nosa i łap. To pomaga zmniejszyć świąd i drobne uszkodzenia skóry. Dzięki temu Twinky lepiej je i mniej narzeka.

• Codziennie: witaminy dla psa Twinky zgodnie z dawkowaniem.
• 3–4 razy w tygodniu: pałeczki dentystyczne wegańskie lub Denty dental sticks po kolacji.
• 2–3 razy w tygodniu: szczotkowanie zębów i krótki trening węszenia.
• Co tydzień: kąpiel delikatnym szamponem, balsam Chloé na łapy i nos.
• Stała kontrola wagi i umiarkowana aktywność po posiłku.

Ta rutyna jest łatwa do utrzymania. Łączy dodatki do diety, dbałość o zęby i delikatną pielęgnację. Dzięki temu posiłki są spokojniejsze, a Twinky bardziej zainteresowany jedzeniem.

Plan żywieniowy na 30 dni: nasz sprawdzony harmonogram

Stworzyliśmy łatwy w użyciu 30-dniowy plan żywieniowy dla psów. Pomaga on zachować regularność w ciągu dnia i monitorować postępy. Wykorzystuje realne porcje, obserwuje reakcje psa i sprawdza wagę.

1. Tydzień 1: Zaczynamy od sprawdzenia zdrowia i masy ciała psa. Dostosowujemy ilość jedzenia i zmniejszamy przysmaki o 20%. Dodajemy do diety karmę CricksyDog (wariant zależy od psa) w ilości 25% całej porcji; reszta to zwykłe jedzenie. Można dodać sos Mr. Easy jako dodatek. Pierwszy krok to stopniowe wprowadzenie zmian i dokładne notatki o reakcjach psa.

2. Tydzień 2: Zwiększamy udział nowej karmy do 50–60%. Jarzmo mokrej karmy Ely rozpoczyna posiłek. Uczymy psa jeść z miski, która zwalnia tempo jedzenia, a przysmaki MeatLover dajemy tylko podczas treningu. Zapisujemy godziny posiłków, aby plan był łatwy do przewidzenia.

3. Tydzień 3: Przechodzimy na 80–90% nowej karmy. Nie dodajemy już posypek i jemy o stałych porach. Sprawdzamy, czy pies dobrze trawi, jak wygląda jego skóra i czy ma dużo energii. Dodajemy suplementy Twinky. Kontynuujemy z zasadami diety eliminacyjnej.

4. Tydzień 4: Teraz w diecie jest już tylko nowa karma. Jeśli wszystko jest w porządku, możemy zmieniać rodzaj białka w diecie co 8–12 tygodni. Tak kończymy nasz 30-dniowy plan. Pozostawiamy sobie margines na małe poprawki.

• Dzienne cele to: jedzenie w 15 minut, dobre trawienie, brak swędzenia, odpowiednia waga i ocena kondycji 4–5/9.
• Jeśli coś idzie nie tak, wracamy do poprzednich kroków i dostosowujemy plan.

Najważniejsza jest regularność: dwa posiłki dziennie, spokojne miejsce na karmienie i zawsze dostępna woda. To tworzy z planu żywieniowego spójny codzienny rytuał.

Błędy, których już nie popełniamy

Mamy jasne zasady karmienia i trzymamy się ich każdego dnia. Już nie popełniamy błędów przy karmieniu. Nie poddajemy się, kiedy pies prosi przy stole i nie zmieniamy karmy za często.

Porcje są dokładnie odmierzone. Przysmaki stanowią tylko do 10% dziennego zapotrzebowania na energię. Dzięki temu nie rozpieszczamy psa, zachowując zdrowy apetyt. Miska jest dostępna tylko przez 15-20 minut, potem znika aż do kolejnego posiłku.

Jeśli pies nie chce jeść, nie dosypujemy lepszych kąsków. Staramy się zachować stałe godziny karmienia i spokojny dzień. Kiedy zauważymy coś niepokojącego, od razu idziemy do weterynarza.

Specjalne okazje już nie przeszkadzają w naszym planie. Robimy małe kroki, obserwujemy reakcje psa i zapisujemy postępy. W ten sposób zmniejszamy błędy żywieniowe i utrzymujemy prostą rutynę.

• Brak ulegania przy stole – wiemy, czego nie robić gdy pies nie je.
• Zero „ulepszania” miski przysmakami – to sposób, jak nie rozpieścić psa jedzeniem.
• Stała karma, brak rotacji co kilka dni.
• Przysmaki do 10% energii dziennie.
• Miska nie stoi cały dzień – krótka, jasna pora karmienia.
• Reagujemy na sygnały zdrowotne bez zwłoki.
• Brak wyjątków, konsekwentna rutyna i obserwacja reakcji.

Najlepsza karmy jak Royal Canin czy Purina Pro Plan, wymagają konsekwencji. Nasz plan jest prosty i łatwy do utrzymania. Dzięki temu, karmienie jest skuteczne.

Jak mierzyć postępy i kiedy szukać wsparcia specjalisty

Zaczynamy z prostym dziennikiem. Zapisujemy godziny karmień, ile jedzenia w gramach, rodzaj pokarmu i przekąski. Dodajemy też informacje o aktywności, nastroju i śnie psa. Dzięki temu łatwiej wyłapujemy niewielkie zmiany.

Raz na dzień sprawdzamy, jaka jest konsystencja stolca, używając skali Purina. Patrzymy też na skórę i sierść psa, czy są jakieś problemy jak świąd czy łupież. Raz w tygodniu ważymy naszego psa i sprawdzamy jego kondycję ciała, używając skali od 1 do 9. To pomaga nam w ocenie, czy jedzenie psu służy.

Gdy zauważymy utratę wagi, wymioty czy biegunkę trwającą dłużej niż dobę, krew w kale, ból jamy ustnej, apatię lub spadek energii, działamy od razu. Nie czekamy, idziemy do weterynarza. Wszystkie objawy dokumentujemy, pokazujemy dziennik lekarzowi.

Jeśli psie zachowanie nas niepokoi, np. stres przy jedzeniu, konflikty z innymi psami czy problemy z adaptacją, szukamy pomocy u specjalisty. Dobrze, aby był to behawiorysta psów z doświadczeniem lub weterynarz-specjalista w tej dziedzinie. W takich przypadkach omawiamy też dietę psa z dietetykiem dla zwierząt, szczególnie przy problemach zdrowotnych.

Ustalamy regularne kontrole zdrowia psa. Każdego tygodnia ważymy go, raz na miesiąc oceniamy jego kondycję, a raz na kwartał odbywamy wizytę profilaktyczną. W dzienniku odnotowujemy każdą zmianę diety i reakcje psa na nią przez dwa tygodnie. Takie działania pozwalają nam rozróżnić, kiedy problem wynika z diety, a kiedy z innych przyczyn.

Wniosek

Nasze doświadczenia z psami, które jedzą tylko przysmaki, dały nam ważne wnioski. Zacznij od wizyty u weterynarza, żeby wykluczyć problemy ze zdrowiem. Potem ustal stałe zasady dotyczące karmienia. Ważny jest też wybór karmy hipoalergicznej bez kurczaka i pszenicy. Dzięki temu stworzyliśmy skuteczny plan.

Wprowadzenie do diety psa karm CricksyDog okazało się kluczowe. Wybraliśmy różne warianty dla psów w różnych rozmiarach. Dodatkowo, mokra karma Ely oraz przysmaki MeatLover wspierały ich apetyt. Używaliśmy też produktów, które dbały o ich zdrowie i higienę jamy ustnej.

Stosowanie się do rygorystycznego harmonogramu trzech posiłków dziennie było ważne. Miska znikała po 15–20 minutach, a woda była zawsze dostępna. Ta metoda oraz karmienie hipoalergiczną karmą okazały się skuteczne. Pies zaczął jeść regularnie i szybko wrócił do formy.

Przez cały miesiąc rejestrowaliśmy postępy. Dzięki temu wiemy, że odpowiednia dieta, cierpliwość i konsekwencja zapewniają sukces. Sprawne przejście na nową dietę nie byłoby możliwe bez wsparcia smakowego. Ostatecznie, jak zachęcić psa do jedzenia już nie jest dla nas zagadką.