Psy uwielbiają jeść. Od najmniejszych, najbardziej energicznych szczeniąt po dostojnych, futrzastych seniorów – wydają się pożerać prawie wszystko, co przed nimi postawisz – zawsze i wszędzie. Więc kiedy pies nie chce jeść, może to być dość frustrujące. Chociaż kochają jeść, mogą przez jakiś czas obejść się bez tego.

Jeśli zauważysz, że dorosły pies lub szczeniak nie chce jeść, może to być spowodowane wieloma czynnikami – od warunków zdrowotnych, przez problemy behawioralne, po rodzaj oferowanej karmy. Ale ustalenie dokładnego powodu może być trudne. „Psy oczywiście nie są w stanie nam przekazać powodu, dla którego przestały jeść” – mówi dr Justin Shmalberg, dietetyk weterynaryjny ” faktem jest również, że są dostosowane do długotrwałego postu. Chociaż uwielbiają jeść, mogą spędzić trochę czasu bez jedzenia, bez szkody dla zdrowia, o ile tylko nie cierpią na żadne choroby”.

Aby jednak właściwie leczyć utratę apetytu u psa, musisz wiedzieć, co ją powoduje. I tu właśnie wkraczamy my. Zebraliśmy przewodnik po najczęstszych przyczynach hiporeksji (zmniejszone spożycie pokarmu) i anoreksji (całkowita odmowa jedzenia) u psów oraz przedstawiliśmy kroki, które możesz podjąć – zwykle z pomocą weterynarza – aby Twój najlepszy przyjaciel znowu zaczął jeść:

• Przyczyny utraty apetytu u psów
• Przyczyny behawioralne
• Bycie wybrednym
• Jakość jedzenia
• Nuda
• Zbyt duża ilość smakołyków
• Stres w domu
• Jak pomóc psu, który nie chce jeść z powodów behawioralnych
• Powody zdrowotne
• Problemy stomatologiczne
• Warunki psychiczne
• Warunki fizyczne i medyczne
• Ostatnie szczepienia i nowe leki
• Wiek
• Jak pomóc psu, który nie chce jeść z powodów zdrowotnych
• Długoterminowe niebezpieczeństwa związane z anoreksją u psów
• Typowe powody, dla których szczeniak nie je
• Co robić, gdy szczeniak nie chce jeść
• Przyczyny utraty apetytu u psów
• Psy nie rodzą się wybredne – uczą się być wybredne
• Przyczyny behawioralne

Dlaczego mój pies nie chce jeść?

Jest to pytanie, które weterynarze często słyszą. Jeśli pies odmawia jedzenia, zwykle jest to problem behawioralny lub zdrowotny. W pierwszym przypadku mamy dobrą wiadomość: psy, których utrata apetytu jest związana z zachowaniem, nadal zazwyczaj są skłonne do jedzenia – zwłaszcza nowej karmy lub smakołyków. „Całkowita, długotrwała odmowa jedzenia zdarza się rzadko, jeśli nie występuje przyczyna medyczna” – mówi dr Shmalberg. Poniżej znajdują się typowe przyczyny behawioralne, które mogą powodować utratę apetytu u psów.

Bycie wybrednym

Psy zazwyczaj nie rodzą się wybredne – raczej uczą się być wybredne. Dzieje się tak najczęściej u mniejszych psów, którym zaoferowano szeroki wybór pokarmów. Dodatkowe propozycje mogą dostarczyć o wiele więcej kalorii, niż sądzi właściciel, a pies nie będzie czuł się głodny i może czekać na coś lepszego. Jaka jest kolejna rzecz, na którą należy zwrócić uwagę, jeśli Twój pies nie będzie jadł karmy dla psów? Te zwierzaki, które dostają resztki ze stołu, są bardziej wybredne niż takie, którym się tego nie oferuje. To samo dotyczy psów, które nie są karmione zgodnie z harmonogramem – te, które uczą się jeść o określonych porach, są o wiele bardziej skłonne do jedzenia niż takie, które nie są pewne, kiedy nadejdzie następny posiłek.

Jak stwierdzić, czy problemem jest bycie wybrednym: wybredny pies często odmawia jedzenia znanych mu potraw, ale jest bardzo podekscytowany nowymi lub wysokotłuszczowymi pokarmami i resztkami ze stołu. Jeśli Twój pies zacznie jeść hipoalergiczną suchą karmę z wołowiną Juliet firmy CricksyDog , nie będzie już wybrzydzał. Możemy Ci to zagwarantować.

Jakość jedzenia

To, co powoduje, że pies nie chce jeść, może sprowadzać się do jakości jedzenia, w tym w następujących możliwości:

Zjełczałe jedzenie. Niektóre psy wykrywają – i odmawiają – spożywania zjełczałej żywności, co zwykle ma miejsce, gdy tłuszcze w środku uległy degradacji z powodu złego przechowywania lub wieku. Diety o wyższej zawartości tłuszczu są bardziej podatne na jełczenie niż diety o niższej zawartości tłuszczu. Zwróć również uwagę, że na karmie (szczególnie jeśli jest przechowywana na zewnątrz) może rozwinąć się pleśń, której nie damy rady zobaczyć, ale psy mogą ją wyczuć.
Krokiety z substancjami zapachowymi. Komponenty te znajdują się na zewnętrznej stronie wytłaczanych krokietów i zmieniają smak jedzenia – niektóre psy lubią specyficzny smak, który został dodany, a inne nie.

Żywność bogata w błonnik. Chociaż niekoniecznie są niższej jakości, pokarmy bogate w błonnik są mniej smaczne dla psów niż karmy o niższej zawartości błonnika. Niektóre diety odchudzające należą do tej właśnie kategorii.

Podawanie świeżej, surowej żywności lub karma z puszki. Psy mogą odmówić jedzenia krokietów po spożyciu świeżej, puszkowanej lub surowej żywności – prawdopodobnie ze względu na aromat związany z dodatkowym nawilżeniem, na które naprawdę mocno reagują. Takie diety (szczególnie surowe) są często bogate w tłuszcz, który psy również uwielbiają. Nie wspominając o tym, że świeża żywność przypomina to, co jedzą ludzie (a wszyscy wiemy, że psy uwielbiają dostawać to, co mają ich właściciele!).

Jak stwierdzić, czy problemem jest jakość karmy: jeśli zaoferujesz swojemu psu nową porcję codziennie otrzymywanego pożywienia, a on zjada ją od razu, jest to zazwyczaj podpowiedź, że stara porcja mogła się zepsuć. Jeśli karmisz krokietami i próbujesz czegoś o podobnych składnikach i smakach, ale w postaci mokrej, często oznacza to problem z aromatem. Oba scenariusze są trochę inne niż w przypadku wybrednego zjadacza.

Nuda

Jeśli Twój pies po prostu przestaje jeść, czy to oznacza, ze znudziło mu się jedzenie? Najprawdopodobniej nie, według dr Shmalberga. „Wydaje się to być bardzo rzadkie, szczególnie jeśli nie występują inne czynniki, takie jak wprowadzenie nowej karmy lub smakołyków” – mówi. „Wiele psów jest zadowolonych z jedzenia tej samej karmy tak długo, jak tylko jest oferowana. Jeśli pies nie wie, że istnieją inne opcje, jest mało prawdopodobne, by się znudził”. Kiedy pies nagle zdecyduje, że po prostu nie chce już jedzenia, mógł zostać przyuczony do bycia wybrednym lub może to być spowodowane czymś, czego nie jesteśmy w stanie wykryć, na przykład niewielką zmianą składników, która zmienia smak. W miarę starzenia się psy wydają się być bardziej skłonne do zaprzestania jedzenia bez wyraźnego powodu (więcej na ten temat poniżej). Nie jest jasne, czy ma to związek ze zmienianiem się smaków, czy prawdziwą nudą.

Jak stwierdzić, czy problemem jest nuda: jeśli Twój pies wydaje się „znudzony” jedzeniem, zmień dotychczasową karmę na nowy smak ale tej samej firmy lub kategorii. Na przykład, przejście z diety ze świeżej wołowiny na dietę z kurczakiem może załatwić sprawę.

Za dużo smakołyków

Smakołyki to z pewnością niezawodny sposób doprowadzenia do tego, aby Twój pies był bardziej wybredny. „Psy uwielbiają nowości, a kiedy dostają mnóstwo smakołyków, różnego rodzaju i smaków, chcą tego samego w swoim jedzeniu” – mówi dr Shmalberg. Na dodatek w grę wchodzą dodatkowe kalorie. Niektóre pieczone kości o standardowej wielkości zawierają 50 lub więcej kalorii – to 5 procent kalorii, których potrzebuje 50-kilogramowy pies o średnim poziomie aktywności w ciągu dnia. Dodaj kilka z nich do mieszanki, a łatwo zrozumiesz, dlaczego pies może odmówić posiłku.
Jak stwierdzić, czy problem stanowi nadmiar smakołyków: metoda prób i błędów to właściwie jedyny sposób – spróbuj zmniejszyć liczbę smakołyków, trzymaj się opcji o niższej kaloryczności lub oferuj pupilowi smakołyki tylko według ustalonego harmonogramu.

Stres w domu Nowe zwierzęta lub ludzie mogą być stresujące dla psów, zwłaszcza starszych, kierujących się pewną rutyną lub naturalnie nieśmiałych. A stres może zmniejszyć chęć psa do jedzenia, ponieważ koncentruje się na tym, co się wokół niego dzieje, a nie na spożywaniu pokarmu.

Jak stwierdzić, czy problemem jest stres: oceń, czy Twój pies wykazuje cykliczny entuzjazm dla swojego jedzenia, biorąc pod uwagę czy coś się zmienia w jego otoczeniu. Psy z nowymi, trwałymi zmianami w domu (np. nowy zwierzak lub dziecko) zwykle wracają do swoich zwykłych nawyków żywieniowych po tygodniu lub dwóch.

Jak pomóc psu, który nie chce jeść z powodów behawioralnych

Zastanawiasz się, jak nakłonić psa do jedzenia? Najpierw musisz dowiedzieć się, dlaczego nie je. Jeśli podejrzewasz, że problem Twojego zwierzaka ma podłoże behawioralne, wypróbuj następujące strategie. Pamiętaj, że jeśli nie ustalisz granic żywieniowych, Twój pupil stanie się Twoim szefem, a nie na odwrót.

Pozwól swojemu psu odczekać i pościć przez dwa do trzech dni. W miarę upływu czasu prawdopodobnie stanie się znacznie mniej wybiórczy.

Trzymaj się ścisłego harmonogramu karmienia i zostawiaj jedzenie tylko na 10 minut. Twój pies, który z natury kieruje się rutyną, często szybko nauczy się, że zasada brzmi „jedz, albo karma zniknie” i wybierze właściwie.

Ogranicz smakołyki. Zmniejsza to nadmiar kalorii i sprawia, że niektóre potrawy są rzadkością, a nie czymś, na co sługa psa jest zawsze gotowy!

Zmień miejsce karmienia. Postaraj się również zminimalizować wszelkie czynniki wywołujące stres, takie jak hałas w domu lub nieznani goście, w czasie posiłków.

Ćwicz psa przed posiłkami. Rutynowe ćwiczenia mogą pomóc poprawić jego metabolizm i pobudzić apetyt. Ale odczekaj chwilkę i zrób przerwę przed jedzeniem – nie chcesz karmić swojego pupila, kiedy wciąż jest pobudzony i zdyszany.

Ustal rotację różnych produktów spożywczych. Pamiętaj tylko, że zwykle najlepiej jest zmieniać rodzaj żywności nie częściej niż raz w tygodniu. W przeciwnym razie pies może próbować poczekać na następny dzień, potem następny i tak dalej, aż znajdzie swoją ulubioną karmę.

Rozważ smaczniejszą dietę. Może to obejmować dietę bogatą w tłuszcz lub białko, żywność o innej postaci lub konsystencji, żywność o większej wilgotności lub świeżą dietę.

Powody zdrowotne

Według doktora Shmalberga, całkowita odmowa jedzenia (smakołyków, posiłków itp.) jest znacznie bardziej niepokojąca, ale mniej powszechna niż odmowa przyjęcia tylko niektórych pokarmów. Jeśli pies nie je, ale pije wodę lub całkowicie odmawia jedzenia, może to być oznaką problemu zdrowotnego. Oto kilka możliwości.

Problemy stomatologiczne

Psy rzadko informują swoich właścicieli, kiedy odczuwają ból, a ból zębów nie jest wyjątkiem. Choroby przyzębia mogą predysponować psy do infekcji korzeni, ruchomości zębów, ich utraty i infekcji szczęki – a właściciele mogą nie mieć pojęcia, że tak się dzieje. Rutynowa opieka stomatologiczna jest najlepszą profilaktyką, ale gdy pojawią się takie problemy, pies może zmniejszyć spożycie pokarmu, upuszczać jedzenie lub odmówić jego spożywania (szczególnie twardych pokarmów, takich jak krokiety). Dr Shmalberg zwraca również uwagę, że bywa, iż w zębach psa mogą utknąć jakieś przedmioty. „Kiedyś widziałem psa, który miał kij wbity w zęby. Był tam przez dwa tygodnie i zaczął niszczyć tkankę na podniebieniu” – mówi. „Jedynym objawem było to, że pies przestał jeść!”

Jak sprawdzić, czy problem z zębami jest tym, co powstrzymuje pupila przed jedzeniem: Jeśli Twój pies przestał jeść, zajrzenie do jego pyska może okazać się dobrym pomysłem. Brzydki zapach, luźne zęby, duże ilości kamienia nazębnego (kolorowy, mineralny materiał na powierzchni zębów) mogą być oznakami, że coś jest nie tak – ale sprawdzenie tego samemu nie zastąpi profesjonalnego badania. Jeśli podejrzewasz problem z zębami, jak najszybciej skontaktuj się z weterynarzem.

Warunki psychiczne

W związku ze stresem, jak opisano powyżej, istnieją pewne warunki, które są podobne do ludzkich diagnoz psychiatrycznych i mogą wpływać na nawyki żywieniowe psa. Wydaje się, że u niektórych szczeniąt lęk przed separacją, uogólniony lęk i agresja wpływają na apetyt.

Jak stwierdzić, czy stan psychiczny jest problemem: Porozmawiaj ze swoim weterynarzem lub behawiorystą zwierzęcym, jeśli zauważysz epizody niejedzenia i poważne objawy behawioralne.

Warunki fizyczne i medyczne

Większość przedłużających się przypadków całkowitej odmowy jedzenia (wszystko, co trwa dłużej niż trzy do pięciu dni) – i wiele przypadków chronicznego niedojadania – wynika z określonego stanu fizycznego lub medycznego, takiego jak jeden z poniższych.

Uraz mięśni, więzadeł lub innej tkanki miękkiej. Najczęściej występujące u psów młodych i w średnim wieku, każdy z tych problemów może powodować przejściowy brak apetytu, gdy stan zapalny jest szczytowy (co zwykle trwa kilka dni).
Dysfunkcja narządów. Choroby nerek, wątroby, niewydolność serca i inne stany (bardziej prawdopodobne u starszych psów), które zmieniają stężenie niektórych związków we krwi, mogą powodować złe samopoczucie zwierzęcia i większe prawdopodobieństwo, że przestanie jeść. Nowotwory nadal są dość powszechne u wiekowych psów, a wiele rodzajów raka wpływa na apetyt.

Uwarunkowania żołądkowo-jelitowe (GI). Ciała obce lub przeszkody w układzie pokarmowym, pasożyty, infekcje wirusowe lub bakteryjne, choroby zapalne jelit, alergie pokarmowe, zapalenie trzustki i zapalenie okrężnicy wywołane stresem, aby wymienić tylko kilka, wpływają na trawienie i apetyt.

Niechęć do jedzenia. Psy mają skłonność do niechęci do jedzenia, czyli skojarzenia jedzenia z określonym uczuciem lub chorobą. Jest to szczególnie trudne, gdy pies jest chory przez dłuższy czas i był karmiony wieloma pokarmami, z których wszystko prawdopodobnie będą kojarzyć mu się z chorobą. Często popełniamy błąd, pozostawiając jedzenie w pobliżu chorych zwierząt domowych, na przykład, jeśli leżą w transporterze obok jedzenia. Dr Shmalberg porównuje to do rozchorowania się po buszowaniu po chińskim bufecie z jedzeniem: „Jest mało prawdopodobne, że będziesz chciał tam wrócić i zjeść cokolwiek w najbliższym czasie”.

Jak stwierdzić, czy problem stanowi stan fizyczny lub zdrowotny: skonsultuj się ze specjalistą. Twój weterynarz może przeprowadzić dokładne badanie, aby spróbować zlokalizować problem. Może także przeprowadzić dodatkowe badania krwi, moczu i kału, a także inne testy, aby sprawdzić wewnętrzne zaburzenia medyczne.

Ostatnie szczepienia i nowe leki

Wizyta u weterynarza, bez względu na to, jak bardzo personel stara się zapewnić psu komfort, może być dla niego stresująca. Może otrzymać leki zapobiegawcze (takie jak środek odrobaczający), a całe to doświadczenie może spowodować przejściowy spadek apetytu. Zwykle nie ma się czym martwić, ponieważ psy zazwyczaj szybko dochodzą do siebie.

Szczepienia również powodują – celowo – krótką reakcję zapalną, która może doprowadzić do tego, że przez dzień lub dwa Twój pies będzie jadł trochę mniej lub całkowicie odmawiał jedzenia. To jest całkowicie normalne. Nowe leki mogą również wpływać na apetyt psa. Jeśli zostaną dodane do jedzenia, może to zmienić smak i sprawić, że Twój pies przestanie jeść.
Jak stwierdzić, czy problem dotyczy szczepienia czy leku: jeśli zmiany w jedzeniu zbiegają się z nowym lekiem lub jeśli pies nie chce jeść przez ponad dwa dni po szczepieniu, przyczyną może być jedno z nich. Zadzwoń do weterynarza w celu omówienia rozwiązania problemu.

Wiek

Czy stary pies odmawia jedzenia? To dość powszechne – z wiekiem psy mogą stać się mniej aktywne i jeść mniej, aby utrzymać wagę. Nie ma się czym martwić, jeśli nadal jest w dobrej formie. (Pamiętaj, sugerowane ilości karmy na opakowaniach karmy zwykle zawyżają to, czego potrzebują normalne psy).

Jeśli starszy pies jest zdrowy, zmiany poznawcze mogą również wpłynąć na jego harmonogram lub częstotliwość jedzenia. Mając to na uwadze, nabądź nawyku przeprowadzania regularnych badań i kontroli każdego starszego zwierzaka.
Jak rozpoznać, czy problemem jest wiek: jeśli zauważysz – wraz z brakiem apetytu – zmieniające się nawyki związane ze snem, dziwne zachowania lub nadmierną wokalizację u Twojego psa, lub jeśli po prostu wydaje się odległy czy nieobecny.
Zadzwoń do swojego weterynarza, który może przepisać suplementy lub nowe pokarmy, które pomogą Twojemu psu kroczyć właściwą ścieżką podczas ostatnich lat życia.

Jak pomóc psu, który nie chce jeść z powodów zdrowotnych

Jeśli podejrzewasz przyczynę zdrowotną lub medyczną, skonsultuj się z weterynarzem. Wiele ze schorzeń wiąże się z niejasnymi objawami u psów, które wymagają dokładnego zbadania, aby uzyskać właściwe leczenie. Dokładne badanie fizyczne często pomaga zawęzić poszukiwanie przyczyny. W razie potrzeby lekarz weterynarii zleci bardziej szczegółowe badania (np. badanie krwi, prześwietlenie, USG, badanie moczu lub kału) w celu uzyskania dalszych informacji.
Pamiętaj, że większość przypadków całkowitej odmowy jedzenia spowodowanej stanem chorobowym nie ulegnie poprawie bez zajęcia się przyczynami.

Aby pomóc psom z zaburzeniami w powrocie do jedzenia, oprócz wizyty u weterynarza, poniżej znajdziesz kilka podstawowych kroków, które możesz podjąć:

Karm swojego psa w wygodnym otoczeniu z dala od innych zwierząt, nieznanych osób i elementów rozpraszających.
Nie zostawiaj jedzenia dostępnego przez cały czas. Jeśli Twój pies jest chory, predysponuje go to do niechęci do jedzenia. Spróbuj karmić go kilka razy dziennie, pozostawiając jedzenie tylko na 30 minut.

Spraw, by to ulubiony opiekun psa podawał mu jedzenie, o ile nie jest zbyt zestresowany całą sytuacją.
Jeśli uważasz, że Twój pies może przejawiać niechęć do jedzenia, spróbuj zmienić smak karmy. Miej jednak pod ręką inne smaki, abyś miał dodatkowe opcje, jeśli Twój pies odmówi nowego smaku lub pojawi się niechęć do niego. Dodaj trochę wody lub podgrzej karmę, aby nadać jej więcej zapachu, co psy zwykle bardzo lubią.

Spróbuj jedzenia w puszkach. Wyższa zawartość tłuszczu i dodatkowe nawilżenie sprawiają, że jest smaczniejsza dla psów.
Wypróbuj świeżą dietę, najlepiej zbilansowaną pod kątem optymalnego odżywiania. Dasz radę przygotować jedzenie od podstaw w krótkim okresie, ale pamiętaj, że może nie zawierać wszystkich niezbędnych witamin, minerałów i tłuszczów, których potrzebuje Twój pies. Gdy już przejdziesz na świeżą karmę, Twój pupil może tak bardzo ją polubić, że nie zechce nic innego – więc bądź na to przygotowany.

Zwiększ zawartość tłuszczu w diecie psa – ale tylko wtedy, gdy weterynarz wykluczy zapalenie trzustki (stan pogarsza się wraz z większą ilością tłuszczu w diecie). Zalecana jest dieta zawierająca ponad 40 gramów tłuszczu na 1000 kalorii.
Zwiększ zawartość białka w diecie, o ile pies nie cierpi na niewydolność nerek lub wątroby. Może to pomóc w utrzymaniu masy mięśniowej i uczynić posiłki bardziej atrakcyjnymi dla pupila. Zalecana jest dieta zawierająca ponad 75 gramów białka na 1000 kalorii.

Użyj smacznych „dodatków”. Mogą one zawierać niewielką ilość cukru (unikaj ksylitolu i sztucznych słodzików), bulion (ze względu na zawartość sodu pomiń bulion u psów z chorobami nerek i serca), suszone mięso lub ekstrakt wątrobowy, płatki rybne lub sos (ze względu na zawartość tłuszczu pomiń sos u psów z zapaleniem trzustki). Możesz także spróbować zrobić posypkę z ulubionych smakołyków (po prostu zmiażdżyć lub wrzucić do blendera) lub zmieszać niewielką ilość świeżo ugotowanego jedzenia ze zwykłym posiłkiem Twojego psa.

Unikaj surowego mięsa i niedogotowanych warzyw. Pierwsze zawiera bakterie, które mogą powodować dodatkowe problemy u zwierząt z chorobami (takie jak biegunka, wymioty lub bakterie przemieszczające się z jelit do krwiobiegu). Natomiast niedogotowane warzywa są często trudniejsze do strawienia.

Rozważ dietę płynną lub koktajle proteinowe. Istnieją płynne diety dla zwierząt domowych i dostępne bez recepty koktajle, które również mogą działać, ale najpierw porozmawiaj ze swoim weterynarzem, aby upewnić się, że są one bezpieczne. Unikaj produktów zawierających czekoladę i sztuczne słodziki.

Unikaj karmienia psa strzykawką, chyba że zaleci to weterynarz. Może to wywołać niechęć do jedzenia, a także doprowadzić psa do kojarzenia Cię z nieprzyjemnym doświadczeniem (karmienie na siłę).

Wypróbuj nowe miski, podwyższone tace do karmienia i nowe miejsca do karmienia. Niektóre psy – zwłaszcza starsze – mogą mieć trudności z dostępem do zbyt niskiej miski. Jeśli Twój pies jest z jakiegoś powodu słaby, użycie talerza zamiast miski może pomóc mu łatwiej zdobyć jedzenie.

Porozmawiaj ze swoim weterynarzem o lekach, które przyjmuje Twój pies. Niektóre leki mogą wpływać na apetyt po pewnym czasie po rozpoczęciu ich stosowania, a inne mogą wymagać dostosowania dawki.

Zapytaj o leki, które mogą pomóc. Twój weterynarz może przepisać leki, które pobudzają apetyt Twojego psa i / lub zwalczają nudności związane z chorobą podstawową. Rurka do karmienia brzmi dramatycznie, ale może być konieczna, aby przyspieszyć karmienie psa, który nie jadł od jakiegoś czasu. Dobre wieści? Psy zazwyczaj bardzo dobrze znoszą sondę do karmienia. Twój weterynarz może przedstawić taką opcję i zapewni Cię, że niekoniecznie jest to metoda na resztę życia. „Wielu psom, które miały rurkę do karmienia, została ona usunięta a zwierzaki kontynuują normalne życie” – mówi dr Shmalberg.

Długoterminowe niebezpieczeństwa związane z anoreksją u psów

Jak długo pies może wytrzymać bez jedzenia? Porozmawiajmy najpierw o normalnych psach – to znaczy o psach bez żadnych podstawowych problemów zdrowotnych. „Psy są wyjątkowo dobre w wytrzymywaniu przez jakiś czas bez jedzenia. Ich dzicy przodkowie byli przyzwyczajeni do jedzenia dużych posiłków naraz, a potem braku pokarmu przez pewien czas” – mówi dr Shmalberg. „Psy zaprzęgowe poza sezonem, na przykład, w niektórych przypadkach mogą być karmione tylko raz w tygodniu i normalnie funkcjonować”.

Jeśli masz psa, który jest wybredny lub kapryśny, albo po prostu bawi się z Tobą o „lepsze” jedzenie, musisz być świadom, że w takiej walce pies zwykle wygrywa. Normalne psy będą pościć do pięciu dni – czasem dłużej – aby dostać to, czego chcą. Jeśli uważasz, że Twój pies należy do tej kategorii, porozmawiaj ze swoim weterynarzem i poproś go o sprawdzenie, czy rzeczywiście tak jest. Jeśli wszystko jest w porządku, a pupil doprowadza Cię do szaleństwa, może to być trudna miłość!
Z drugiej strony, jeśli Twój pies nie je wystarczająco i podejrzewasz, że jest to schorzenie – a pupil traci na wadze – zabierz go na konsultację. Oto kilka sygnałów, że czas na wizytę u weterynarza (i potencjalnie nową strategię żywieniową):

Jeśli zauważysz utratę wagi, a zwłaszcza jeśli Twój pies nieumyślnie straci więcej niż 5 procent swojej wagi.
Jeśli je mniej niż 75% normalnej ilości pożywienia.

Jeśli Twój pupil całkowicie przestaje jeść i wiesz lub podejrzewasz jakiś problem zdrowotny. Niektóre choroby przewlekłe mogą nagle się pogorszyć w krótkim czasie i wymagać interwencji. (odwodnienie jest również problemem dla psa, który nie je).

Jeśli Twój pies nie je przez tydzień, nawet gdy poza tym wydaje się zdrowy i zachowuje się normalnie.

Ciała psów są bardzo dobrze przystosowane do utrzymania normalnego funkcjonowania narządów, aby przetrwać bardzo długi okres anoreksji. Jednak anoreksja u psów może powodować szereg długoterminowych zagrożeń, w tym:

Utratę masy mięśniowej prowadzącą do osłabienia.

Zmniejszonej produkcji ważnych białek krwi, która ulega pogorszeniu, jeśli pies cierpi na jakąś chorobę, która również powoduje niewydolność wątroby lub przewlekłe zapalenie przewodu pokarmowego. Zmian elektrolitów, które mogą prowadzić do osłabienia mięśni i innych objawów.

Zmniejszenia powierzchni jelita, co zmniejsza prawdopodobieństwo wchłaniania składników odżywczych od razu, gdy pies ponownie zacznie jeść – i sprawi, że pies będzie bardziej podatny na biegunkę.

Odwodnienia, jeśli spożycie wody przez psa nie jest normalne lub nie rekompensuje braku wody, którą zwykle otrzymuje z pożywienia. (Zawartość wody jest wyższa w karmie z puszki, świeżej i surowej, a niższa w karmach suchych).
Zmian w kulturach bakterii w jelitach, które mogą wpływać na ich funkcję.

Niewystarczającego spożycia ważnych witamin i minerałów, które pomagają w metabolizmie energetycznym (witaminy z grupy B), działaniu przeciwutleniającym (witamina E) i funkcji odpornościowej (cynk).

Niewystarczającej ilości białka do odbudowy tkanek uszkodzonych przez choroby podstawowe.

W najgorszym przypadku, podczas gdy sama anoreksja nie spowoduje śmierci, chyba że będzie trwała miesiącami, z pewnością może skrócić długość życia psa i wpłynąć na jego jakość (zwłaszcza jeśli występuje obok choroby podstawowej).

Najczęstsze powody, dla których szczeniak nie je

Jedyną rzeczą bardziej przerażającą niż brak jedzenia przez dorosłego psa może być to, że szczeniak nie je. Nie martw się – podczas gdy szczenięta na ogół uwielbiają swoje jedzenie, kiedy po raz pierwszy masz w domu szczeniaka, naturalne jest, że przechodzi przez okres przystosowawczy. Po prostu uważaj na objawy, które mogą wskazywać na chorobę podstawową, zwłaszcza jeśli brak apetytu utrzymuje się przez kilka dni. Oto kilka rzeczy, które mogą wyjaśnić, dlaczego szczeniak nie chce jeść.

Nieznane potrawy

Jeśli Twój szczeniak jest młody, kiedy go dostaniesz, zapytaj schronisko, ratownika lub hodowcę, czy właśnie został odsadzony (zwykle odsadzanie następuje w pierwszych 8 tygodniach życia szczenięcia). Niedawno odsadzone szczenięta często lepiej radzą sobie z karmą w puszkach, świeżą karmą lub wilgotnymi krokietami niż zwykłą, suchą karmą.
Jeśli planujesz zmienić rodzaj pożywienia, nie musi to nastąpić pierwszego dnia – pozwól swojemu szczeniakowi oswoić się w nowym domem, zanim dostosujesz dietę. Pamiętaj, że szczenięta przechodzą fazę ząbkowania, podczas której krokiety lub sucha karma mogą być trochę niewygodne. Możesz spróbować je namoczyć lub po prostu poczekać kilka dni, aby zobaczyć, czy szczeniak się przystosuje.

Nowa rodzina i dom

Szczenięta zwykle potrzebują dnia lub dwóch, aby przyzwyczaić się do nowego otoczenia. Bardziej istotne jest, aby małe rasy i bardzo młode szczenięta jadły regularnie. Jeśli Twój szczeniak ma od 8 do 12 tygodni, nie jadł przez cały dzień i zachowuje się bardzo spokojnie, porozmawiaj ze swoim weterynarzem. Jeśli podskakuje jak szalony, prawdopodobnie zacznie jeść, gdy dostosuje się do nowego środowiska i wszystkich towarzyszących temu bodźców.

Pamiętaj, aby skonsultować się z osobą, która była właścicielem szczeniaka przed Tobą, na temat nawyków żywieniowych: zapytaj, jaką miskę miał, kiedy był karmiony i czy wolał jeść w towarzystwie innych, czy samotnie. Jeśli potrafisz zapewnić podobne warunki, Twój nowy futrzany najlepszy przyjaciel będzie czuł się bardziej komfortowo podczas posiłku.

Problemy zdrowotne

W przypadku szczeniaka ważne jest, aby zwracać szczególną uwagę na wszystko, od zachowania po oddawanie moczu i wypróżnianie. Jeśli Twój nowy szczeniak nie chce jeść, może to być spowodowane pewnymi problemami zdrowotnymi, w tym:

Infekcjami zakaźnymi: najczęstszą jest kaszel kenelowy, który powoduje kaszel i kichanie, oraz parwowirus, który powoduje wymioty i biegunkę i może być śmiertelny, jeśli nie jest leczony.

Pasożytami jelitowymi: szukaj objawów żołądkowo-jelitowych, takich jak wzdęty brzuch, brak apetytu, biegunka i wymioty.
Infekcją dróg moczowych (ZUM): ZUM może spowodować, że szczeniak będzie czuł się bardzo nieszczęśliwy i niezainteresowany jedzeniem. Uważaj na zmniejszone wydalanie moczu, zmęczenie i / lub krew w moczu.

Wymioty lub biegunka: objawy te mogą wynikać z nowej diety, stresu lub zrobienia przez szczeniaka rzeczy, których nie powinien robić.

Wady wrodzone: wady wrodzone mogą wpływać na każdy organ lub układ w ciele psa (zdeformowane podniebienie, wady wątroby i inne) i często pojawiają się już po urodzeniu. Ponieważ objawy mogą być dość niespecyficzne (brak apetytu, ospałość itp.), zwykle są wykrywane tylko przez weterynarzy.

Jeśli podejrzewasz którekolwiek z powyższych lub zauważysz trwałe objawy u swojego szczeniaka, skonsultuj się z weterynarzem.

Za dużo smakołyków

Spójrzmy prawdzie w oczy: szczenięta uwielbiają jeść, a wielu nowych właścicieli szczeniąt uwielbia dawać im smakołyki w nagrodę za dobre zachowanie. Dlatego ważne jest, aby sprawdzać dzienne zapotrzebowanie szczeniaka na kalorie i starać się, aby nie więcej niż 10% z nich pochodziło z przysmaków. W ten sposób nie rozcieńczasz najważniejszych składników odżywczych, których szczeniak potrzebuje do wzrostu i rozwoju. Alternatywnie, spróbuj podawać małe porcje standardowej diety szczeniaka – pożyczone z jego całkowitego spożycia kalorii – jako poczęstunek.

Co robić, gdy szczeniak nie chce jeść

Ogólnie rzecz biorąc, behawioralne przyczyny zmniejszonego spożycia pokarmu przez szczenięta są bardzo przejściowe i trwają tylko dzień lub dwa. Jeśli zastanawiasz się, jak nakłonić szczeniaka do jedzenia, gdy dopiero co trafił do Twojego domu, wypróbuj następujące wskazówki:

Trzymaj się tego samego jedzenia, które jadł w poprzednim domu przynajmniej przez pierwszy tydzień.

Karm swojego szczeniaka w bezpiecznym miejscu, z dala od rzeczy, które mogłyby go rozpraszać i innych psów – prawdopodobnie poczuje się bezpieczniej. Czasami jednak widok innego psa jedzącego swoją karmę może również pobudzić szczeniaka do jedzenia.

Zwróć uwagę na liczbę smakołyków, które mu oferujesz i upewnij się, że szczeniak nie otrzymuje więcej niż 10% dziennych kalorii w postaci smakołyków.

Jeśli Twojemu małemu pupilowi spożywanie suchej karmy sprawia trudność, przełącz się na karmę w puszkach lub świeżą o większej wilgotności, zwłaszcza jeśli jest bardzo młody lub ząbkuje. (możesz również spróbować nieco zwilżyć suchą żywność).

Sprawdź powyższe strategie dla dorosłych psów, z których wiele powinno działać również u szczeniąt.

Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż kilka dni, zabierz szczeniaka do weterynarza. Wizyta może obejmować badanie przesiewowe na obecność pasożytów, badanie krwi i inne szybkie testy. Większość szczeniąt szybko wraca do zdrowia po wszystkich chorobach, oprócz najpoważniejszych, przy odpowiedniej opiece i leczeniu. Prowadź listę wszelkich nietypowych zachowań lub oznak, które zauważasz, aby móc przekazać te informacje weterynarzowi. Pracownicy w gabinecie weterynaryjnym pomogą Ci zidentyfikować i leczyć wszelkie problemy, które mogą obejmować zmiany diety, płyny, probiotyki i / lub leki. Pomogą Ci również sprawdzić wynik kondycji Twojego szczeniaka, aby upewnić się, że spożycie kalorii jest odpowiednio dostosowane do jego rozwoju.

Artykuły, które mogą Cię zainteresować