Buldog francuski

Więcej o tej rasie

Buldog francuski z uszami nietoperza, ale dziwnie piękny, ma wyjątkowy urok. Pod względem estetycznym inne rasy są niezaprzeczalnie bardziej efektowne, ale piękno jest w oku patrzącego, a to, co wielu widzi w buldogach francuskich, to cechy, które czynią tę rasę jednym z najlepszych psów do towarzystwa na świecie.

Buldog francuski jest mały, ale solidnej budowy i mocnego muskularnego ciała. Ma krótką, łatwą w  pielęgnacji sierść, która pasuje do jego niefrasobliwej osobowości. Ta rasa lubi się bawić, ale lubi też spędzać dni relaksując się na kanapie.

Ta miłość do zabawy i zrelaksowana postawa przenosi się na ich sesje treningowe. Buldogi francuskie są inteligentne, a ich szkolenie jest łatwe, o ile sprawiasz wrażenie, że to zabawa i sprawiasz, że dobrze się bawią. Lubią myśleć samodzielnie i nie są idealną rasą do konkurowania w posłuszeństwie lub zwinności, chociaż niektórzy podjęli wyzwanie. To niezależne podejście może również prowadzić do upartej natury, a jeśli zdecydują się iść w zaparte, nie można ich ruszyć.

Francuskie buldogi to kochający towarzysze, którzy rozwijają się w kontakcie z ludźmi. Jeśli chcesz psa na zewnątrz, który może być pozostawiony sam na długi czas, nie jest on rasą dla ciebie. To pies, który lubi obdarzać miłością swoich ludzkich towarzyszy i w zamian kocha takie samo traktowanie. Na ogół dobrze dogadują się ze wszystkimi, także z dziećmi. Mogą jednak być terytorialne i zaborcze w stosunku do swoich ludzi, zwłaszcza w obecności innych psów. Socjalizacja jest koniecznością dla tej rasy, ale przy ich miłym charakterze jest to przyjemne zadanie.

Z naturą, która jest zarówno zabawna, jak i psotna, buldog francuski musi żyć z kimś, kto jest konsekwentny, stanowczy i cierpliwy we wszystkich wybrykach i dziwactwach, które czynią tę rasę jednocześnie frustrującą, jak i zachwycającą.

Buldogi francuskie są doskonałymi psami stróżującymi i ostrzegają swoich ludzi przed zbliżającymi się nieznajomymi, ale szczekanie bez powodu nie jest w ich stylu. Mogą chronić swój dom i rodzinę, a niektóre będą próbować bronić jej za cenę własnego życia.

Buldogi francuskie nie potrzebują dużo miejsca i bardzo dobrze radzą sobie w mieszkaniach lub małych apartamentach. Kilka 15-minutowych spacerów dziennie powinno uchronić je przed nadwagą. Trzymaj go w chłodnym, wygodnym otoczeniu. Jest podatny na zmęczenie cieplne i potrzebuje klimatyzowanego otoczenia. To nie jest pies, który może przebywać na zewnątrz w upalny dzień.

Buldogi francuskie to wspaniałe psy do towarzystwa o łagodnej naturze. Jeśli pracujesz w domu, z przyjemnością będzie leżeć u twoich stóp przez cały dzień lub podążać za tobą z pokoju do pokoju. Ludzie, którzy je kochają, opisują je jako psotne, głupkowate kulki i nie wyobrażają sobie bez nich życia. Są stale obecne i będą Cię kochać z całą mocą swoich małych ciał, udowadniając raz za razem, że piękno tkwi w środku.

Buldog Francuski

Najważniejsze fakty

• Buldogi francuskie nie potrzebują dużo ruchu, ale potrzebują codziennych spacerów, aby utrzymać zdrową wagę.
• Buldogi francuskie nie znoszą zbyt dobrze ciepła i muszą być monitorowane w upalne dni, aby upewnić się, że nie przemęczają się.
• Buldogi francuskie mogą być łatwe w szkoleniu, ale mogą też być uparte. Bądź stanowczy i cierpliwy podczas treningu tej rasy.
• Jeśli cenisz czystość, buldog francuski może nie być psem dla ciebie, ponieważ ma skłonność do ślinienia się, wzdęć i wypadającej sierści. Może być również trudny do wyszkolenia w domu.
• Buldogi francuskie mogą być rasą spokojną i nie są znane jako rasa, która często szczeka, chociaż istnieją wyjątki od każdej reguły.
• Ponieważ nie mają tendencji do nadmiernego szczekania, buldogi francuskie są wyjątkowo dobrymi psami do mieszkań.
• Chociaż ważne jest, aby zawsze nadzorować małe dzieci i psy, gdy są razem, buldog francuski bardzo dobrze radzi sobie z dziećmi.
• Buldogi francuskie są wspaniałymi psami stróżującymi, ale mogą stać się terytorialne. Lubią też być w centrum uwagi, co może prowadzić do problemów behawioralnych, jeśli są nadmiernie rozpieszczane.
• Buldogi francuskie są psami do towarzystwa i dobrze się rozwijają, gdy mają kontakt z człowiekiem. Nie są rasą, którą można pozostawić w spokoju przez długi czas lub pozostawić na zewnątrz, aby radziły sobie samodzielnie.
• Aby mieć zdrowego psa, nigdy nie kupuj szczeniaka od nieodpowiedzialnego hodowcy, z nielegalnej hodowli lub sklepu zoologicznego.

Zdrowie

Nie wszystkie buldogi francuskie  zachorują na którąkolwiek lub wszystkie z tych chorób, ale ważne jest, aby być ich świadomym, jeśli rozważasz tę rasę.

Dysplazja stawu biodrowego: Dyplazja stawu biodrowego to dziedziczny stan, w którym kość udowa nie przylega ściśle do miednicy stawu biodrowego. Dysplazja stawu biodrowego może występować z objawami klinicznymi lub bez nich. Niektóre psy wykazują ból i kulawiznę na jednej lub obu tylnych łapach. Wraz z wiekiem psa może rozwinąć się zapalenie stawów. Badanie rentgenowskie w kierunku dysplazji stawu biodrowego jest wykonywane przez Orthopaedic Foundation for Animals lub University of Pennsylvania Hip Improvement Program. Psy z dysplazją stawów biodrowych nie powinny być hodowane. Poproś hodowcę o dowód, że rodzice zostali przebadani pod kątem dysplazji stawów biodrowych i stwierdzili, że nie mają żadnych problemów.

Zespół brachycefaliczny: to zaburzenie występuje u psów z krótką głową, zwężonymi nozdrzami lub wydłużonym lub miękkim podniebieniem. Ich drogi oddechowe są w różnym stopniu zatkane i mogą powodować wszystko, od głośnego lub ciężkiego oddychania do całkowitego zapadnięcia się dróg oddechowych. Psy z zespołem brachycefalicznym często węszą i prychają. Leczenie różni się w zależności od ciężkości schorzenia, ale obejmuje terapię tlenową, a także operację poszerzenia nozdrzy lub skrócenia podniebienia.

Alergie: Alergie są częstym problemem u psów. Istnieją trzy główne rodzaje alergii: alergie pokarmowe, które leczy się poprzez proces eliminacji niektórych pokarmów z diety psa; alergie kontaktowe, spowodowane reakcją na miejscową substancję, taką jak pościel, proszki na pchły, szampony dla psów i inne chemikalia, leczone przez usunięcie przyczyny alergii oraz alergie wziewne, wywołane przez alergeny w powietrzu, takie jak pyłki, kurz i pleśń. Rodzaj leku na alergie wziewne zależy od ciężkości alergii. Należy zauważyć, że infekcje ucha często towarzyszą alergiom wziewnym.

Kręgi połowicze: jest to wada jednego lub więcej kręgów, która powoduje, że ma kształt klina lub trójkąta. Ta wada może wystąpić samodzielnie lub z innymi wadami rozwojowymi kręgów. Kręg połowiczy może nie powodować żadnych problemów lub może wywierać nacisk na rdzeń kręgowy. Może to prowadzić do bólu, osłabienia lub paraliżu. Nie ma leczenia tego stanu, chyba że występuje ucisk na rdzeń kręgowy.

Zwiotczenie rzepki: Znane również jako „ślizganie się kolan”.  Jest to częsty problem u małych psów. Przyczyną jest to, że rzepka, która składa się z trzech części — kości udowej, rzepki (podkolanówki) i piszczeli (łydki) — nie jest odpowiednio ułożona i wsuwa się i wysuwa (zwichnięcia). Powoduje to kulawiznę lub nieprawidłowy chód (sposób poruszania się psa). Jest to choroba wrodzona, co oznacza, że ​​jest obecna od urodzenia, chociaż faktyczna niewspółosiowość lub zwichnięcie pojawiają się dopiero znacznie później. Pocieranie spowodowane zwichnięciem rzepki może prowadzić do zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów. Istnieją cztery stopnie zwichnięcia rzepki, od stopnia I, zwichnięcie sporadyczne powodujące przejściową kulawiznę w stawie, do stopnia IV, w którym skręcenie kości piszczelowej jest poważne i rzepki nie można ustawić ręcznie. Nadaje to nogom psa krzywy wygląd. Ciężkie stopnie zwichnięcia rzepki mogą wymagać interwencji chirurgicznej.

Choroba krążka międzykręgowego (IVDD): IDD występuje, gdy dysk w kręgosłupie pęka lub przechodzi w przepuklinę i przesuwa się w górę do rdzenia kręgowego. Kiedy dysk wciska się w rdzeń kręgowy, połączenia nerwowe nie mogą podróżować wzdłuż rdzenia kręgowego. Choroba krążka międzykręgowego może być spowodowana urazem, wiekiem lub po prostu fizycznym wstrząsem, który pojawia się, gdy pies zeskakuje z kanapy. Kiedy dysk pęka, pies zwykle odczuwa ból, a pęknięty dysk może prowadzić do osłabienia i tymczasowego lub trwałego paraliżu. Leczenie zwykle obejmuje niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) stworzone specjalnie dla psów. Nigdy nie podawaj swojemu psu Tylenolu lub innych leków przeciwbólowych przeznaczonych dla ludzi, ponieważ mogą być toksyczne. W niektórych przypadkach operacja może pomóc, ale należy ją wykonać w ciągu około jednego dnia od urazu. Możesz również zapytać lekarza weterynarii o rehabilitację fizyczną. Zabiegi takie jak masaż, bicze wodne i stymulacja elektryczna są dostępne dla psów i mogą odnieść doskonały sukces.

Choroba von Willebranda: Jest to choroba krwi, która może występować zarówno u ludzi, jak i u psów. Wpływa na proces krzepnięcia krwi poprzez redukcję czynnika von Willebranda we krwi. Pies dotknięty chorobą von Willebranda będzie miał objawy, takie jak krwawienia z nosa, krwawienia z dziąseł, przedłużone krwawienie po operacji i przedłużone krwawienie podczas cykli rujowych lub po porodzie. Czasami w kale znajduje się krew. To zaburzenie jest zwykle diagnozowane u Twojego psa w wieku od 3 do 5 lat i nie można go wyleczyć. Można go jednak zaleczać za pomocą zabiegów, które obejmują urazy kauteryzacyjne lub szycie, transfuzje czynnika von Willebranda przed operacją i unikanie niektórych leków.

Rozszczep podniebienia: podniebienie to górna część wnętrza ust, która oddziela jamę nosową od jamy ustnej. Składa się z dwóch części, twardej i miękkiej. Rozszczep podniebienia ma szczelinę, która biegnie dwustronnie lub jednostronnie i może mieć wielkość od małej do dużej. Rozszczep podniebienia może wpływać zarówno na podniebienie twarde, jak i miękkie, osobno i razem, i może powodować rozszczep wargi. Szczenięta mogą urodzić się z rozszczepem podniebienia lub nabawić się go w trakcie urazu. Rozszczep podniebienia jest dość powszechny u psów, ale wiele szczeniąt urodzonych z rozszczepem podniebienia nie przeżywa lub jest uśmiercanych przez hodowcę. Jedynym sposobem leczenia rozszczepu podniebienia jest operacja zamknięcia otworu, chociaż nie wszystkie psy z rozszczepem podniebienia wymagają operacji. Ważne jest, aby uzyskać od lekarza weterynarii diagnozę i zalecenia dotyczące leczenia.

Wydłużone podniebienie miękkie: podniebienie miękkie jest przedłużeniem podniebienia. Gdy podniebienie miękkie jest wydłużone, może blokować drogi oddechowe i powodować trudności w oddychaniu. Leczeniem Wydłużonego Podniebienia Miękkiego jest chirurgiczne usunięcie nadmiaru podniebienia.

Jeśli kupujesz szczeniaka, znajdź dobrego hodowcę, który pokaże Ci świadectwa zdrowia obojga rodziców Twojego szczeniaka. Świadectwa zdrowotne dowodzą, że pies został przetestowany i jest wolny od określonej choroby.

U buldogów francuskich należy spodziewać się zaświadczeń zdrowotnych z Ortopedycznej Fundacji dla Zwierząt (OFA) na dysplazję stawu biodrowego (z wynikiem równym lub lepszym), dysplazję łokcia, niedoczynność tarczycy i chorobę von Willebranda; z Auburn University na trombopatię; oraz od Fundacji Canine Eye Registry Foundation (CERF) poświadczającej, że ma normalny wzrok. Świadectwa zdrowia można potwierdzić na stronie internetowej OFA (offa.org).

Opieka

Buldogi francuskie nie potrzebują dużo ruchu. Mają dość niski poziom energii, chociaż są wyjątki od każdej reguły. Aby jednak utrzymać wagę na niskim poziomie, potrzebują codziennych ćwiczeń poprzez krótkie spacery lub zabawę na podwórku. Wiele buldogów francuskich lubi bawić się i spędzać dużo czasu na różnych zajęciach, ale nie są one tak bardzo energiczne, aby potrzebowały dużego podwórka lub długich okresów ćwiczeń. Rasa ta jest podatna na zmęczenie cieplne i nie powinna być ćwiczona w wysokich temperaturach. Ogranicz spacery i aktywną zabawę do chłodnych poranków i wieczorów.

Trenując buldoga francuskiego, weź pod uwagę, że choć są inteligentne i zwykle chętne do pomocy, lubia również myśleć samodzielnie. Oznacza to, że mogą być uparte. Wiele różnych technik treningowych jest skutecznych w przypadku tej rasy, więc nie poddawaj się, jeśli jakaś metoda nie działa –  po prostu wypróbuj inną technikę. Aby zainteresować swojego buldożka, postaraj się, aby trening wyglądał jak gra z mnóstwem zabawy i nagród.

Ważne jest, aby szkolić swojego szczeniaka buldoga francuskiego, nawet jeśli planujesz dać mu wolność w domu, gdy osiągnie dorosłość. Bez względu na rasę, szczenięta badają, wpadają na rzeczy, których nie powinny i żują rzeczy, które mogą im zaszkodzić. Naprawa lub wymiana zniszczonych przedmiotów może być kosztowna, drogie może być również opłacenie rachunków za weterynarza, który może być czasem konieczny, więc szkolenie w klatce będzie korzystne dla twojego portfela i nerwów, a także dobrego samopoczucia szczeniaka.

Karmienie

Zalecana dzienna porcja: 1 do 1,5 szklanki wysokiej jakości suchej karmy dziennie, podzielonej na dwa posiłki.

UWAGA: Ile zjada Twój dorosły pies, zależy od jego wielkości, wieku, budowy, metabolizmu i poziomu aktywności. Psy to oddzielne jednostki, tak jak ludzie, i nie wszystkie potrzebują takiej samej ilości jedzenia. Nie trzeba dodawać, że bardzo aktywny pies będzie potrzebował czegoś więcej niż pies kanapowy. Jakość kupowanej karmy dla psów również ma znaczenie — im lepsza karma dla psów, tym lepiej będzie odżywiać Twojego psa i tym mniej będziesz musiał wrzucić do jego miski.

Aby dowiedzieć się więcej o karmieniu Twojego buldoga francuskiego, zapoznaj się z naszymi wskazówkami dotyczącymi kupowania odpowiedniej karmy, karmienia szczeniaka i dorosłego psa

Kolor futra i pielęgnacja

Sierść buldoga francuskiego jest krótka, gładka, błyszcząca i cienka. Skóra jest luźna i pomarszczona, zwłaszcza na głowie i ramionach, i ma miękką konsystencję.

Buldogi francuskie występują w różnych kolorach, w tym płowych, kremowych, różnych odcieniach pręgowania – sierści z cętkami i smugami jasnych i ciemnych znaczeń – takich jak czarna pręgowana i efektowna pręgowana tygrysia oraz pręgowana i biała, znana jako pręgowana srokata. Buldogi francuskie mogą mieć dowolny kolor z wyjątkiem jednolicie czarnego, wątrobianego (jednolity czerwonawo-brązowy z brązową pigmentacją na ustach i nosie), myszowaty (jasnostalowoszary) i czarny z białym lub podpalanym.

Uciekaj od każdego hodowcy, który powie Ci, że dany kolor jest rzadki i dlatego wart jest więcej pieniędzy. I odwrotnie, pamiętaj, że nie możesz po prostu zamówić szczeniaka określonego koloru i płci. Serce nastawione na żółtą suczkę to przepis na rozczarowanie, gdy w miocie znajdują się tylko kremowe i pręgowane samce.

Buldogi francuskie są dość łatwe w pielęgnacji i wymagają jedynie sporadycznego szczotkowania, aby zachować zdrową sierść.Sierść gubią w przeciętnej ilości. Rozpocznij pielęgnowanie swojego buldożka w młodym wieku i naucz szczeniaka stać na stole lub podłodze, aby ułatwić to doświadczenie Wam obojgu. Kiedy pielęgnujesz swojego pupila na dowolnym etapie życia, poświęć trochę czasu na sprawdzenie, czy nie ma strupów, zmian skórnych, gołych plam, szorstkiej, łuszczącej się skóry lub oznak infekcji. Należy również sprawdzić uszy, oczy i zęby pod kątem wydzieliny lub nieprzyjemnego zapachu. Oba są oznakami, że Twój buldożek może potrzebować wizyty u weterynarza.

Regularnie czyść uszy wilgotną, ciepłą szmatką i przecieraj bawełnianym wacikiem wokół krawędzi kanału. Nigdy nie wkładaj bawełnianego wacika do kanału słuchowego. Jeśli brzegi uszu są suche, oszczędnie nałóż olejek mineralny lub olejek dla dzieci. Olejek można stosować również na suchy nos.

Buldogi francuskie nie ścierają pazurków w sposób naturalny i wymagają regularnego przycinania. Zapobiega to rozdwajaniu i rozdarciom, co może być bolesne dla psa.

Utrzymuj zmarszczki mimiczne w czystości i suchości, aby zapobiec infekcjom bakteryjnym. Za każdym razem, gdy kąpiesz psa, poświęć trochę czasu na dokładne osuszenie skóry między fałdami. Kąp swojego buldoga francuskiego co miesiąc lub w razie potrzeby i używaj wysokiej jakości szamponu dla psów, aby zachować naturalne olejki w skórze i sierści.

Buldogi francuskie powinny być łatwe w pielęgnacji, a dzięki odpowiedniemu szkoleniu i pozytywnym doświadczeniom w okresie szczenięctwa, pielęgnacja może być wspaniałym czasem na nawiązanie wyjatkowej więzi. Jeśli czujesz się niekomfortowo z jakimkolwiek aspektem pielęgnacji, takim jak przycinanie pazurów, zabierz psa do profesjonalnego groomera, który rozumie potrzeby buldogów francuskich.

Dzieci i inne zwierzęta

Francuskie buldogi dobrze dogadują się z dziećmi i nie są tak malutkie, żeby nie mogły mieszkać w gospodarstwie domowym z niemowlakiem. To powiedziawszy, żaden pies nigdy nie powinien zostać sam z małym dzieckiem. To po prostu zdrowy rozsądek, aby nadzorować i upewnić się, że żadne z nich nie szturcha lub w inny sposób nie nęka drugiego.

Kiedy są z nimi socjalizowane w okresie szczenięcia, buldożki te mogą dobrze dogadać się z innymi psami i kotami. Nadmiernie rozpieszczone mogą być jednak zazdrosne w stosunku do innych psów, zwłaszcza jeśli te inne psy przyciągają uwagę ich ulubionej osoby.