Puli

Więcej na temat rasy

Puli, znany również jako owczarek węgierski lub węgierski pies wodny, jest nadal używany do wypasu owiec w swojej ojczyźnie. Pasterze węgierscy są bardzo dumni z Puli i jego umiejętności: wśród właścicieli owczarków węgierskich krąży takie powiedzenie: „On nie jest psem, to Puli”.

Puliki (liczba mnoga od Puli) są pewne siebie, bardzo inteligentne i wrażliwe na swoich właścicieli. Wiele z nich pełni rolę opiekunek i opiekunów dzieci i innych zwierząt w rodzinie. Mogą być bardzo wrażliwe na potrzeby osób starszych i chorych, czyniąc je świetnymi psami terapeutycznymi. Chociaż jest czuły i cieszy się (i oczekuje) uwielbienia swojej rodziny i przyjaciół, jest podejrzliwy wobec obcych.

Puli jest psem o silnej woli, który będzie próbował tobą rządzić (w miły sposób), czasami nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Jego instynktem jest ochrona i zaganianie, co czasami może rozciągać się na mówienie Ci, kiedy nadszedł czas, aby iść spać lub gdzie usiąść, albo przenosić dzieci z jednego pokoju do drugiego.

Wyraźna sierść Puli, której całkowity wzrost i splot może zająć około czterech lat, występuje w jednolitych kolorach rdzawej czerni, czerni, wszystkich odcieniach szarości i bieli. Na Węgrzech powszechnym kolorem jest „fako”, który jest opisywany jako kolor wnętrza bułki pełnoziarnistej.

Jego sztruksowe futro sprawia, że Puli wygląda na znacznie większego niż w rzeczywistości. Szerokość sierści na grzbiecie może być trzykrotnie szersza niż rzeczywisty pies. Pod wszystkimi tymi włosami Puli waży około 30 funtów i ma od 16 do 17 cali wysokości.

Jednak ta wyjątkowa sierść wymaga wiele zabiegów pielęgnacyjnych, aby była czysta i atrakcyjna. To nie jest futro dla początkujących. W rzeczywistości nawet wielu profesjonalnych groomerów nie wie, jak właściwie dbać o sierść z takimi splotami – niekoniecznie dlatego, że brakuje im umiejętności, ale dlatego, że przeciętny właściciel zwierzęcia rzadko trzyma psa-sznurek. Jeśli twoje serce jest nastawione na posiadanie Puli, musisz nauczyć się samodzielnie dbać o jego sierść. Zapytaj hodowcę Puli o radę lub znajdź kogoś, kto jest dobrze zorientowany w pielęgnacji takiego futra.

Niektórzy właściciele decydują się przyciąć futro, aby ułatwić opiekę, chociaż zagorzali entuzjaści Puli wzdrygają się na myśl o tym: mówią, że sznury są istotną częścią tożsamości Puli. Podczas gdy przycinanie sierści jest całkowicie dopuszczalne dla zwierzaka, na pokazach Puli pojawia się tylko ze sznurkami w większości krajów. Jednak w Stanach Zjednoczonych można je pokazać ze sznurkami lub wyszczotkowanego.

Puli nie rodzi się z dredami. Noworodki są okrągłymi szczeniętami z lekko karbowaną sierścią, która szybko zamienia się w puch. Dorosła sierść pojawia się w wieku około jednego roku, kiedy to puch jest rozdzielany na sznurki. Ten proces oddzielania trwa przez około trzy lub cztery miesiące, aż do całkowitego ułożenia się dredów.

W momencie dojrzałości (około czterech lat) sierść sięga do ziemi. Sznury na głowie opadają na twarz, zasłaniając oczy. Niektórzy właściciele wiążą te sznurki, aby trzymać je z dala od pyska psa.

Trening posłuszeństwa, poczynając od lekcji szczeniąt, jest niezbędny, aby Puli nauczył się właściwych psich manier. Należy pamiętać, że Puli jest bardzo inteligentny i niezależny – więc nudzi go powtarzający się trening. Utrzymuj lekcje świeżymi, krótkimi i zabawnymi, aby utrzymać jego zainteresowanie.

Zwinność i pasterstwo to dwie czynności, które doskonale pasują do naturalnych instynktów rasy i wesołej, porywającej natury. W rzeczywistości, jeśli spróbujesz swoich sił w zawodach pasterskich ze swoim Puli, nie zdziw się, widząc, że entuzjaści Border Collie obserwują Twojego psa z podziwem. Podczas gdy Border Collie były hodowane, aby radzić sobie z mniejszymi stadami owiec, Puli zwykle obsługuje stada 400 lub więcej i wygląda jak tornado, gdy wiruje wokół stada, aby utrzymać je pod kontrolą.

Dodatkową korzyścią z uprawiania psich sportów jest to, że pomaga spełnić podstawową potrzebę Puli: być w centrum uwagi.

Puli

Najważniejsze fakty

• Puli jest głośny i ma tendencję do szczekania.
• Puli kocha swoją rodzinę, ale jest podejrzliwy wobec obcych.
• Ponieważ jest bardzo inteligentnym psem z dużą dozą pewności siebie, Puli nudzi się powtarzającymi się zadaniami, takimi jak posłuszeństwo.
• O wiele bardziej podoba mu się zwinność i pasterstwo.
• Puli może być nieco uparty, więc trening w domu może być na początku wyzwaniem. Zalecane jest szkolenie w kojcu.
• Puli ma reputację, że do późnych lat pozostaje szczenięciem. Uwielbia się bawić i lubi mieć dużo zabawek.
• Pielęgnacja Puli jest trudna, zwłaszcza jeśli futro jest sznurowane. Nowi właściciele powinni szukać pomocy w nauce właściwej pielęgnacji psów.
• Aby zdobyć zdrowego psa, nigdy nie kupuj szczeniaka od nieodpowiedzialnego hodowcy, z nielegalnej hodowli lub sklepu zoologicznego.
• Poszukaj renomowanego hodowcy, który testuje swoje psy hodowlane, aby upewnić się, że są wolne od chorób genetycznych, które mogą przenosić na szczenięta i że ma odpowiedni temperament.

Historia

Puli to starożytna rasa z historią sięgającą co najmniej 2000 lat. Niektórzy uważają, że pies podobny do Puli istniał 6000 lub więcej lat temu, inni że Puli wywodzi się od teriera tybetańskiego.

Na przełomie XIX i XX wieku załogi wydobywające ropę na terenie dzisiejszego Iraku – niegdyś domu starożytnej cywilizacji znanej jako Sumeria – natknęły się na grób człowieka, który został pochowany z psem średniej wielkości i owcą. Wśród artefaktów w grobie znaleźli długi, szorstki węzeł włosów, który z wiekiem stał się prawie biały. Kolor tych włosów był bardzo podobny do dzisiejszego Puli. Uważa się, że ten człowiek był pasterzem, pochowanym ze swoim ulubionym psem pasterskim i owcą.

Istnieją przesłanki, że Sumerowie używali psów typu Pulik lub Puli do zaganiania owiec tysiące lat temu. Gliniane tabliczki znalezione na wykopaliskach w mieście Eridu ujawniają sumeryjskie prawa dotyczące zwierząt. Jedna z nich ma linie, które odnoszą się do Puli i Komondora, innego psa pasterskiego. Również w tym samym miejscu wykopalisk znaleziono nieuszkodzoną statuetkę Puli w krypcie ośmioletniej dziewczynki.

Około 1100 lat temu węgierskie plemiona sprowadziły Puli na Węgry, gdzie został doceniony za swoje zdolności pasterskie. Wielu pasterzy wolało czarne psy, ponieważ łatwiej było je zobaczyć wśród białych stad. Uważano, że Puli był używany do zaganiania i prowadzenia owiec, podczas gdy większy Komondor służył do pilnowania stad.

W tamtych czasach dobry Puli kosztował tyle, co pełny rok zarobków pasterza. O ile jednak cenili swoje psy, byli bezwzględni w zabijaniu tych, które nie były tak inteligentne lub nie były w stanie dobrze wykonywać swoich obowiązków. Wielu uważa, że ten ubój jest powodem, dla którego Puli jest dziś tak inteligentną i zdrową rasą.

W XIX wieku pasterze węgierscy określili najlepsze cechy tych małych owczarków i starali się hodować je specjalnie w celu uzyskania zwierząt wysokiej jakości. Pod koniec XIX wieku stworzono pierwszy opis Puli – ale wtedy zapotrzebowanie na owczarka malało, podobnie jak jego liczba.

W 1912 r. dr Emil Raitsits, profesor Węgierskiego Uniwersytetu Medycyny Weterynaryjnej, rozpoczął program ratowania Puli przed wyginięciem. Do działań dołączył dyrektor zoo w Budapeszcie Adolf Lendl. Razem przebudowali część zoo na eksperymentalny program hodowlany i wybieg. Program został rozszerzony i ostatecznie nazwali swoją hodowlę Allatkert. Podłoże dla wielu węgierskich hodowli pochodziło z hodowli Allatkert.

W 1915 roku entuzjaści napisali pierwszy wzorzec rasy Puli. W 1924 roku Federation Cynologique Internationale (Międzynarodowy Związek Kynologiczny) zatwierdziła ten standard. Początkowo istniały trzy kategorie Puli: przodek (pracujący) Puli o kudłatej sierści, luksusowy lub pokazowy Puli oraz karłowaty Puli.

W 1935 r. rozpoznano cztery rozmiary Pulików: policyjny Puli (19,7 cala wysokości); pracujący lub średni Puli (15,7 do 19,7 cala); mały Puli (11,8 do 15,7 cala); oraz karzeł, miniatura lub zabawka Puli (11 cali i mniej). Największą popularnością cieszył się średniej wielkości Puli.

W tym czasie posiadanie Puli, Komondora lub innych rodzimych węgierskich ras stało się źródłem dumy na Węgrzech. Mniej więcej w tym samym czasie Departament Rolnictwa w USA zainteresował się Puli i w 1935 sprowadził cztery rasowe psy tej rasy, aby wzięły udział w testach psów pasterskich przeprowadzanych w zakładzie Departamentu w Beltsville w stanie Maryland. Mówiono, że Puli zdobył wysokie oceny w tych testach, chociaż wyniki nigdy nie zostały opublikowane.

Z chwilą wybuchu II wojny światowej testy przerwano, a Puliki sprzedano profesjonalnym hodowcom. Pierwotne cztery psy i ich potomstwo są uważane za pierwsze Puli w Stanach Zjednoczonych.

II wojna światowa była druzgocąca dla Węgier, a także dla hodowców psów, zwłaszcza w Europie. Brakowało żywności i środków medycznych. Hodowle musiały oddawać swój cenny materiał hodowlany ludziom w innych krajach, a pozostałe Puliki często zabijano bombami lub były rozstrzeliwane przez niemieckich lub rosyjskich żołnierzy. Gdyby rasa nie była tak popularna przed wojną, prawdopodobnie wyginęłaby do dziś.

Tak jak Puli przetrwał surowe równiny Węgier, pokonał inne przeszkody, a po wojnie liczba Pulików na Węgrzech wzrosła. W 1959 roku węgierski klub Puli stworzył wzorzec tej rasy, który wyeliminował Puliki w rozmiarze zabawkowym i policyjnym, a wszystkie pozostałe rozmiary uwzględnił w jednej kategorii. W latach sześćdziesiątych liczba Pulików na Węgrzech osiągnęła liczbę przedwojenną.

Puli został przyjęty do rejestracji przez American Kennel Club w 1936 roku, a Puli Club of America powstał w 1951 roku.

Rozmiar

Samce mają 17 cali wzrostu i ważą od 30 do 35 funtów. Samice mają 16 cali wzrostu i ważą od 25 do 30 funtów.

Osobowość

Niezwykłe sztruksowe futro często przykuwa uwagę osób niezaznajomionych z rasą. Ale dla tych, którzy znają i kochają Puli, wyróżnia się jego osobowość.

Puli to pies kochający zabawę i czuły, lubi towarzystwo swojej rodziny. Jest też bystry, pracowity i wysportowany. Będąc podejrzliwym wobec obcych, jest dobrym psem stróżującym. Jest także psem o silnej woli, który wymaga silnego, ale życzliwego właściciela. Nie zdziw się, gdy będą próbować „zaganiać” Ciebie lub twoje dzieci.

Wiele Pulików lubi rozmawiać i szczekać. Polecenie „cicho” powinno być częścią wczesnego treningu.

Na temperament wpływa wiele czynników, w tym dziedziczność, trening i socjalizacja. Szczenięta o miłych temperamentach są ciekawskie i zabawne, chętnie podchodzą do ludzi i są przez nich trzymane. Wybierz szczeniaka z umiarkowanym temperamentem, a nie tego, który bije rodzeństwo z miotu lub ukrywa się w kącie.

Zawsze spotykaj się z przynajmniej jednym z rodziców – zazwyczaj matka jest osobą, która jest dostępna – aby upewnić się, że mają miły temperament, z którym czujesz się komfortowo. Spotkanie z rodzeństwem lub innymi krewnymi rodziców jest również pomocne w ocenie, jaki będzie szczeniak, gdy dorośnie.

Jak każdy pies, Puli potrzebuje wczesnej socjalizacji – kontaktu z wieloma różnymi ludźmi, widokami, dźwiękami i doświadczeniami – kiedy jest młody. Socjalizacja pomaga zapewnić, że Twój szczeniak Puli wyrośnie na psa o wszechstronnych talentach.

Zapisanie go do przedszkola dla szczeniąt to świetny początek. Regularne zapraszanie gości i zabieranie go do ruchliwych parków, sklepów, w których można przebywać z psami, a także na spokojne spacery w celu poznania sąsiadów również pomoże mu szlifować umiejętności społeczne.

Zdrowie

Pulik są ogólnie zdrowe, ale jak wszystkie rasy, są podatne na pewne schorzenia. Nie wszystkie zachorują na którąkolwiek lub wszystkie z tych chorób, ale ważne jest, aby być ich świadomym, jeśli rozważasz tę rasę.

Jeśli kupujesz szczeniaka, znajdź dobrego hodowcę, który pokaże Ci świadectwa zdrowia obojga rodziców Twojego szczeniaka. Świadectwa zdrowotne dowodzą, że pies został przetestowany i jest wolny od określonej choroby.

Dla Pulików należy spodziewać się zaświadczeń zdrowotnych od Orthopaedic Foundation for Animals (OFA) na dysplazję stawu biodrowego (z wynikiem zadowalającym lub lepszym), dysplazję łokciową, niedoczynność tarczycy i chorobę von Willebranda; z Auburn University na trombopatię; oraz od Fundacji Canine Eye Registry Foundation (CERF) poświadczającej, że ma dobry wzrok. Świadectwa zdrowia można potwierdzić na stronie internetowej OFA (offa.org).

Dysplazja stawu biodrowego: jest to stan dziedziczny, w którym kość udowa nie przylega ściśle do stawu biodrowego. Niektóre psy wykazują ból i kulawizny na jednej lub obu tylnych nogach, ale inne nie wykazują zewnętrznych oznak dyskomfortu. (Przesiewowe badanie rentgenowskie jest najpewniejszym sposobem zdiagnozowania problemu.) Tak czy inaczej, zapalenie stawów może rozwinąć się wraz z wiekiem psa. Psy z dysplazją stawów biodrowych nie powinny być rozmnażane – więc jeśli kupujesz szczeniaka, poproś hodowcę o dowód, że rodzice zostali przebadani w kierunku dysplazji stawów biodrowych i są wolni od problemów.

Postępujący zanik siatkówki (PRA): jest to rodzina chorób oczu, która obejmuje stopniowe pogarszanie się stanu siatkówki. We wczesnym stadium choroby chore psy stają się ślepe w nocy; tracą wzrok w ciągu dnia w miarę postępu choroby. Wiele dotkniętych chorobą psów dobrze przystosowuje się do ograniczonego lub utraconego wzroku, o ile ich otoczenie pozostaje takie samo.

Zaćma: te dolegliwości powodują zmętnienie soczewki oka, co prowadzi do słabego widzenia. Oko psa będzie mętne. Zaćma zwykle pojawia się w starszym wieku i czasami można ją usunąć chirurgicznie, aby poprawić widzenie.

Opieka

Puli jest psem pasterskim i najlepiej radzi sobie w domu, w którym jest wystarczająco dużo miejsca, aby mógł dać upust swojej naturalnej energii. Idealne jest duże, ogrodzone podwórko (zrób bardzo wysoki płot) lub gospodarstwo rolne. Mogą dostosować się do mniejszych przestrzeni mieszkalnych, ale bądź przygotowany na to, że będzie biegać wokół krzeseł w jadalni i skakać po kanapie.

Pomijając wszelkie zabawy i ćwiczenia można trzymać Puli do domu. Jest lojalnym towarzyszem, który lubi przebywać z ludźmi i nie powinien być na stałe trzymany na podwórku.

Zwinny Puli jest dobrym kandydatem do wielu psich sportów, zwłaszcza testów pasterskich, zwinności i zawodów posłuszeństwa (chociaż praca z posłuszeństwem może wydawać się powtarzalna dla kochającego zabawę psiaka). Jeśli nie jest psem pracującym, potrzebuje wyzwań psychicznych i fizycznych dostępnych w psim sporcie. W przeciwnym razie może się nudzić, co może prowadzić do destrukcyjnych zachowań, takich jak szczekanie, kopanie i żucie.

Jednak zwinność Puli może wpędzić go w kłopoty. Według doniesień Puli potrafi skakać przez ogrodzenia wysokości 6 stóp, więc upewnij się, że Twoje podwórko ma bezpieczne, wysokie ogrodzenie, które uniemożliwi mu ucieczkę i poranienie się.

Właściwy trening i socjalizacja są niezbędne dla silnej woli Puli. Musi nauczyć się dobrych psich manier, a Ty musisz nauczyć się nie być przez niego rządzonym. Ten pies jest przywódcą i poprowadzi Cię, jeśli mu na to pozwolisz.

Karmienie

Zalecana dzienna porcja: 1 do 2 filiżanek wysokiej jakości suchej karmy dziennie, podzielonej na dwa posiłki.

UWAGA: Ile zjada Twój dorosły pies, zależy od jego wielkości, wieku, budowy, metabolizmu i poziomu aktywności. Psy to oddzielne jednostki, tak jak ludzie, i nie wszystkie potrzebują takiej samej ilości jedzenia. Nie trzeba dodawać, że bardzo aktywny pies będzie potrzebował czegoś więcej niż pies kanapowy. Jakość kupowanej karmy dla psów również ma znaczenie — im lepsza karma dla psów, tym lepiej będzie odżywiać Twojego psa i tym mniej będziesz musiał wrzucić do jego miski.

Utrzymuj swojego Puli w dobrej kondycji, odmierzając jego jedzenie i karmiąc go dwa razy dziennie, zamiast zostawiać jedzenie przez cały czas. Jeśli nie masz pewności, czy ma nadwagę, zrób mu badanie wzroku i test praktyczny.

Najpierw spójrz na niego. Powinieneś być w stanie zobaczyć talię. Następnie połóż dłonie na jego plecach, kciuki wzdłuż kręgosłupa, palce rozłożone w dół. Powinieneś czuć, ale nie widzieć jego żeber, bez konieczności mocnego naciskania. Jeśli nie możesz, potrzebuje mniej jedzenia i więcej ćwiczeń.

Aby uzyskać więcej informacji na temat karmienia Puli, zapoznaj się z naszymi wskazówkami dotyczącymi kupowania odpowiedniej karmy, karmienia szczeniaka i karmienia dorosłego psa.

Kolor futra i pielęgnacja

Sierść Puli jest uważana za nieliniejącą i hipoalergiczną. Większość Pulików jest czarna, chociaż białe i szare występują również w Stanach Zjednoczonych. Na Węgrzech najczęstszym kolorem po czarnym jest brązowawe fako (opisywane jako kolor pełnoziarnistej bułki).

Czarna sierść jest opisywana jako „zwietrzała” czerń, ponieważ niektóre białe włosy zaczynają rosnąć, gdy pies ma około roku. Ponadto, ponieważ sznurki nie linieją, z czasem tracą część intensywności koloru z powodu ekspozycji na słońce i powietrze.

Niektóre futra Puli skręcaja się same, chociaż teraz pomagają im ludzie, którzy ręcznie oddzielają sznurki, gdy pojawia się dorosła sierść (w wieku około jednego roku). Gdy tekstura sierści zmienia się z puszystej sierści szczenięcej w sierść dorosłego, podszerstek jest pakowany do wnętrza kosmyków zewnętrznej sierści, tworząc strukturę podobną do filcu. Uzyskanie pełnej dojrzałość sierści zajmuje około czterech lat.

Utrzymuj w dobrym stanie puszyste futro Puli bez sznurka poprzez regularne szczotkowanie i czesanie, aby usunąć kołtuny i brud oraz rozprowadzić naturalne natłuszczenie skóry.

Natomiast futro ze sznurkami nie wymaga czesania, za to konieczne jest ręczne zadbanie o ten rodzaj futra: najpierw zwilża się go wodą, a następnie sznury są rozdzielane i skręcane. Długość futra ze sznurkiem jest czasami przycinana, aby nie zbierał kurzu i brudu.

Kąpanie puszystego futra Puli jest jak kąpiel dla każdej innej rasy. Włóż psa do wanny, dodaj wodę i mydło i wyszoruj.

Jednak zanurzenie w wannie futra z dredami Puli jest czasochłonnym zadaniem, które wymaga dużo ciężkiej pracy.

Najpierw sznurki należy dokładnie nasączyć wodą (trwa to chwilę), a następnie włożyć rozcieńczony szampon. Płukanie może zająć do 30 minut. Następnie sznurki są ściskane do sucha, najpierw ręcznie, a następnie ręcznikiem. Po kąpieli niektórzy właściciele zakładają na Puli ciężką bluzę, aby dalej chłoneła wodę.

Suszenie sierści na powietrzu może zająć do dwóch dni. Suszenie na gorąco nie jest zalecane ze względu na czas potrzebny do wysuszenia sznurów: Puli może się przegrzać i, częściej, podrażnić skórę długim procesem suszenia.

Z oczywistych względów nie jest wskazane częste kąpanie Puli ze sznurkiem. Jednak są chwile, kiedy jest to konieczne: takie futro zbiera żywność (wokół pyska),wydzielinę z oczu, mocz, kał i rzepy.

Myj zęby Puli co najmniej dwa lub trzy razy w tygodniu, aby usunąć nagromadzony kamień nazębny i bakterie, które się w nim czają. Codzienne szczotkowanie jest jeszcze lepsze, jeśli chcesz zapobiegać chorobom dziąseł i nieświeżemu oddechowi.

Przycinaj mu pazury raz lub dwa razy w miesiącu, jeśli pies nie ściera ich naturalnie, aby zapobiec własnym łzom, gdy Cie podrapie i innym problemom. Jeśli słyszysz, jak klikają na podłodze, są za długie. Psie pazurki mają w sobie naczynia krwionośne, a jeśli przytniesz zbyt daleko, możesz spowodować krwawienie – a Twój pies może nie współpracować następnym razem, gdy zobaczy obcinacz do paznokci. Tak więc, jeśli nie masz doświadczenia w przycinaniu psich pazurków, poproś weterynarza lub groomera o wskazówki.

Jego uszy powinny być sprawdzane co tydzień pod kątem zaczerwienienia lub nieprzyjemnego zapachu, co może wskazywać na infekcję. Sprawdzając uszy psa, przetrzyj je wacikiem zwilżonym delikatnym, zrównoważonym pH środek do czyszczenia uszu, który pomaga zapobiegać infekcjom. Nie wkładaj niczego do przewodu słuchowego, po prostu wyczyść ucho zewnętrzne.

Zacznij przyzwyczajać swojego Puli do szczotkowania i badania, gdy jest szczeniakiem. Często dotykaj jego łap – psy są drażliwe na ich punkcie – i zaglądaj do jego pyska. Spraw, aby pielęgnacja ciała była pozytywnym doświadczeniem wypełnionym pochwałami i nagrodami, a położysz podwaliny pod łatwe badania weterynaryjne i inne czynności, gdy będzie dorosły.

Podczas pielęgnacji sprawdzaj, czy nie ma ran, wysypek lub oznak infekcji, takich jak zaczerwienienie, tkliwość lub stan zapalny skóry, nosa, ust i oczu oraz na łapach. Oczy powinny być czyste, bez zaczerwienienia i wydzieliny. Twoje staranne cotygodniowe badanie pomoże Ci wcześnie wykryć potencjalne problemy zdrowotne.

Dzieci i inne zwierzęta
Dobrze zsocjalizowany i dobrze wyszkolony Puli jest dobrym towarzyszem dla dzieci. Jest zabawny – prawdopodobnie nawet bardziej zabawny niż dzieci. Chroni dzieci w swojej rodzinie i przenosi je po domu, delikatnie szarpiąc je, aby oddalić je od fikcyjnego (lub rzeczywistego) niebezpieczeństwa.

Jak w przypadku każdej rasy, należy zawsze uczyć dzieci, jak podchodzić do psów i dotykać ich, oraz zawsze nadzorować wszelkie interakcje między psami a małymi dziećmi, aby zapobiec gryzieniu lub pociąganiu za ucho lub ogon z którejkolwiek ze stron. Naucz swoje dziecko, aby nigdy nie zbliżało się do psa podczas jedzenia lub spania ani nie próbowało zabrać mu jedzenia. Żaden pies, bez względu na to, jak przyjazny, nigdy nie powinien być pozostawiony bez opieki, sam na sam z dzieckiem.

Puli dogaduje się z innymi psami i zwierzętami domowymi, o ile uczył się tego od najmłodszych lat. Wczesne, pozytywne poznawanie innych zwierząt ułatwia dorosłemu Puli przyjmowanie innych zwierząt do swojego domu.