Rottweiler

Rottweiler

Podobnie jak mityczny grecki bohater Herkules, Rottweiler jest silny i prawdziwy, ma kochające serce. Pieszczotliwie nazywany Rottie, rasa ta wywodzi się z Niemiec, gdzie była używana do prowadzenia bydła i ciągnięcia wozów dla rolników i rzeźników. To dziedzictwo znajduje odzwierciedlenie w szerokiej klatce piersiowej i mocno umięśnionym ciele Rottie. Kiedy się porusza, pokazuje siłę i wytrzymałość, ale kiedy patrzysz mu w oczy, widzisz ciepłe, ciemnobrązowe kałuże odzwierciedlające łagodny, inteligentny, czujny i nieustraszony wyraz twarzy.

Dobrze wychowany Rottweiler jest spokojny i pewny siebie. Zazwyczaj trzyma się z dala od obcych, ale nigdy nie jest nieśmiały ani przestraszony. Rottweilery wykazują postawę „poczekamy i zobaczymy” w konfrontacji z nowymi ludźmi i sytuacjami. Kiedy te cechy łączą się tak, jak powinny, Rottweiler jest naturalnym psem stróżującym o łagodnym usposobieniu, który odnosi sukcesy nie tylko w pracy policyjnej, wojskowej i celnej, ale także jako przyjaciel rodziny i obrońca.

Rottie mają naturalny instynkt ochrony swoich rodzin i mogą być zaciekłe w ich obronie. Niezbędne jest ukierunkowanie ich siły i opiekuńczości poprzez zapewnienie wczesnej socjalizacji, solidnego, sprawiedliwego, konsekwentnego szkolenia i przywództwa oraz regularnej pracy do wykonania. Kiedy tak się nie stanie, Rottweilery mogą stać się niebezpiecznymi łobuzami, a nie towarzyskimi strażnikami, którymi mają być.

Rottweilery poruszają się po cienkiej granicy między opiekuńczością a agresywnością. Jeśli nie są starannie hodowane pod kątem spokojnego, inteligentnego temperamentu oraz odpowiednio uspołecznione i wyszkolone, mogą stać się nadmiernie opiekuńcze. To może brzmieć jak to, czego chcesz, ale Rottie, który nie ma umiejętności dyskryminowania, jest niebezpieczny dla wszystkich, których napotka, nie tylko dla tych złych.

Musisz być w stanie zapewnić swojemu Rottweilerowi przywództwo, któremu może zaufać i szanować, bez uciekania się do gniewu lub siły fizycznej. W przeciwnym razie sam przyjmie rolę najlepszego psa. Z psem tak potężnym i inteligentnym jak Rottweiler, jest to przepis na katastrofę.

Pomimo tego, co mogłeś słyszeć, Rottweilery nie mają złego temperamentu ani nie są z natury złośliwe. Dobrze wychowane, dobrze uspołecznione Rottie są zabawne, delikatne i kochające swoje rodziny. Łatwo je trenować, jeśli traktuje się je z szacunkiem i są wspaniałymi towarzyszami.

Choć Rottweilery mogą być cudowne, nie są psami dla wszystkich. Musisz nie tylko poświęcać się szkoleniu i socjalizacji swojego Rottie, ale musisz także radzić sobie z ludźmi, którzy nie rozumieją rasy i wstępnie ją oceniają. Z powodu złych lub tragicznych doświadczeń z rottweilerami lub innymi dużymi rasami, niektóre miasta zakazały tej rasy. Niesprawiedliwe jest ocenianie całej rasy po działaniach kilku, ale jest to rzeczywistość, z którą będziesz musiał sobie poradzić, jeśli posiadasz Rottweilera.

Możesz zrobić swoją część, aby odkupić reputację rasy, szkoląc swojego Rottweilera, aby był posłuszny i szanował ludzi. Co najważniejsze, nie zostawiaj swojego Rottie na podwórku i nie zapomniaj o nim. To pies, który jest lojalny wobec swoich ludzi i chce z nimi być. Jeśli dasz mu przewodnictwo i strukturę, której potrzebuje, zostaniesz nagrodzony jednym z najlepszych towarzyszy na świecie.

Najważniejsze fakty

• Rottweilery są dużymi, potężnymi psami i wymagają intensywnej socjalizacji i treningu od wczesnego szczenięcia.
• Nawet jeśli trenujesz i socjalizujesz swojego rottweilera, spodziewaj się, że będziesz narażony na czasem niesprawiedliwe osądy na temat swojego psa, być może nawet na nieprawdziwe zarzuty dotyczące niego i jego działań ze strony tych, którzy się go boją.
• Ze względu na obecne uprzedzenia wobec psów, takich jak rottweilery, i twierdzenia, że ​​mogą być niebezpieczne, być może będziesz musiał posiadać dodatkowe ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, w zależności od przepisów w Twoim mieście. W niektórych obszarach możesz nawet nie być w stanie posiadać Rottweilera lub możesz być zmuszony do rezygnacji z tego, którego już masz.
• Rottweilery kochają ludzi i chcą być ze swoimi rodzinami. Jeśli są pozostawione same sobie przez dłuższy czas lub nie otrzymują odpowiedniego ruchu, mogą stać się destrukcyjne.
• Jeśli są wychowywane z dziećmi, porządnie wychowane rottweilery dobrze się z nimi dogadują. Trzeba je jednak nauczyć, jakie jest dopuszczalne zachowanie wobec dzieci. Rottie mają naturalny instynkt zaganiania i mogą „uderzać” dzieci, aby je zaganiać. Ze względu na swój rozmiar mogą spowodować upadek dziecka i zrobić mu krzywdę. Ponadto niektóre Rottweilery mają silny popęd zdobyczy i mogą być nadmiernie podekscytowane, gdy dzieci biegają i bawią się. Zawsze nadzoruj swojego rottweilera, gdy jest w pobliżu dzieci.
• Jeśli masz dorosłego rottweilera, ostrożnie wprowadzaj nowe zwierzęta, zwłaszcza psy. Rottweilery mogą być agresywne w stosunku do obcych psów, szczególnie  tej samej płci. Jednak pod Twoim dowództwem twój Rottie prawdopodobnie nauczy się pokojowego współistnienia ze swoim nowym towarzyszem.
• Rottweilery są inteligentne i łatwo je trenować, jeśli jesteś stanowczy i konsekwentny.
• Rottweilery przetestują Cię, aby sprawdzić, czy naprawdę masz na myśli to, co mówisz. Bądź konkretny w tym, o co prosisz i nie zostawiaj żadnych luk, które mogą wykorzystać.
• Rottweilery wymagają od 10 do 20 minut spacerów lub zabaw dziennie.
• Rottweilery mają podwójną sierść i mocno ją zrzucają wiosną i jesienią, umiarkowanie przez resztę roku.

• Wiele Rottweilerów chrapie.

• Jeśli ich przyjmowanie pokarmu nie jest monitorowane, Rottie mają tendencję do przejadania się i mogą przybierać na wadze.

• Aby zdobyć zdrowego psa, nigdy nie kupuj szczeniaka od nieodpowiedzialnego hodowcy, z nielegalnej hodowli lub sklepu zoologicznego. Poszukaj renomowanego hodowcy, który testuje swoje psy hodowlane, aby upewnić się, że są wolne od chorób genetycznych, które mogą przenosić na szczenięta i że ma odpowiedni temperament.

Historia

Rottweilery wywodzą się od Molossa, psa w typie mastifa. Ich przodkowie maszerowali do Niemiec z Rzymianami, pędząc bydło, które zapewniało im utrzymanie podczas podbijania nieznanego świata. Podczas podróży armii duże psy łączyły się z psami, które pochodziły z obszarów, przez które przechodziły, i położyły podwaliny pod nowe rasy.

Jednym z obszarów, przez które przechodzili, były południowe Niemcy, gdzie Rzymianie zakładali kolonie, aby wykorzystać klimat i glebę nadające się pod uprawę. Zbudowali wille kryte czerwoną dachówką. Ponad 600 lat później, gdy budowano nowy kościół, mieszkańcy miasta odkopali teren starożytnych łaźni rzymskich i odkryli jedną z willi wyłożonych czerwonymi kafelkami. Odkrycie to zainspirowało nową nazwę miasta: das Rote Wil (czerwona płytka).

Na przestrzeni wieków Rottweilery rozkwitały jako psy pędzące bydło na targ, niemiecki odpowiednik teksańskiego miasteczka kowbojskiego, a potomkowie rzymskich molosów zaganiali bydło do miasta na rzeź. Aby zabezpieczyć swoje pieniądze przed złodziejami po sprzedaży bydła, hodowcy bydła zakładali swoje napełnione sakiewki na szyję rottweilerów, kiedy wracali do domu. Rzeźnicy w okolicy wykorzystywali również psy do ciągnięcia wozów załadowanych mięsem.

Ostatecznie transport kolejowy zastąpił pędzenie bydła. Rottweiler prawie wyginął. Na wystawie psów w Heilbronn w Niemczech w 1882 roku wystawiono tylko jednego nijakiego Rottweilera. Ta sytuacja zaczęła się zmieniać w 1901 roku, kiedy powstał Klub Rottweilerów i Leonbergerów i powstał pierwszy wzorzec rasy Rottweiler. Od tego czasu opis wyglądu i charakteru Rottweilera niewiele się zmienił.

Rottweilery zaczęły być wykorzystywane w pracy policyjnej, do której były dobrze przystosowane. Przez lata powstało kilka klubów rasy Rottweiler, ale Allgemeiner Deutscher Rottweiler Club (ADRK) został założony w 1921 roku. ADRK przetrwał II wojnę światową i nadal promuje dobre programy hodowlane w Niemczech i na całym świecie. Jest przeznaczony do zachowania sprawności roboczej Rottweilera.
Uważa się, że pierwszy Rottweiler przybył do USA z niemieckim emigrantem pod koniec lat dwudziestych. Pierwszy miot urodził się w 1930 roku, a pierwszym psem zarejestrowanym przez American Kennel Club była Stina v Felsenmeer w 1931 roku.

Po II wojnie światowej rasa zaczęła zyskiwać na popularności. W tym czasie był znany przede wszystkim jako doskonale posłuszny pies. Szczyt popularności Rottweilerów przypadał na połowę lat 90-tych, kiedy w American Kennel Club zarejestrowano ponad 100 tysięcy.

Bycie popularnym niekoniecznie jest dobrą rzeczą, gdy jesteś psem. Nie jest niczym niezwykłym, że nieodpowiedzialni hodowcy szczeniąt próbują zarobić na popularności rasy i zaczynają produkować szczenięta bez względu na problemy zdrowotne i temperament. Tak stało się z rasą Rottweiler, aż zła reklama i popyt na nie spadł.

Oddani, renomowani hodowcy wykorzystują tę szansę, aby odwrócić reputację rasy i upewnić się, że rottweilery są typem psów, jakimi miały być. Dziś rottweilery zajmują 17. miejsce wśród 155 ras i odmian zarejestrowanych przez AKC.

Rozmiar

Samce zazwyczaj mają od 24 do 27 cali wzrostu w ramieniu i ważą od 95 do 130 funtów. Samice zazwyczaj mają od 22 do 25 cali wzrostu w ramieniu i ważą od 85 do 115 funtów.

Osobowość

Idealny Rottweiler jest spokojny, pewny siebie i odważny, nigdy nie jest nieśmiały. Ma pewną siebie rezerwę i nie zaprzyjaźnia się z ludźmi od razu ani bezkrytycznie. Zamiast tego przyjmuje postawę wyczekiwania z nowymi ludźmi lub sytuacjami. Z rodziną jest czuły, często podąża za nimi po domu. To nie jest bardzo pobudliwy pies. Ma wrodzoną chęć ochrony swojej rodziny i majątku, ale nigdy nie powinien być agresywny wobec ludzi bez powodu. Rottweiler jest inteligentny i elastyczny dzięki silnej etyce pracy.

Zobaczysz pewne różnice między płciami. Samce są ciche, ale czujne, nieustannie oceniają otoczenie pod kątem zagrożeń. Samice są nieco łatwiejsze do kontrolowania i mogą być bardziej czułe. Oba są bardzo łatwe do wyszkolenia, ale mogą być uparte.

Rottweilery wymagają stanowczej, konsekwentnej, ale nie ostrej dyscypliny. Ostre słowo jest często wystarczającą naganą, ale tylko wtedy, gdy jasno określiłeś swoje przywództwo. Jeśli nie, mogą próbować nad Toba zapanować lub oszukiwać. To nie jest pies dla osób, którym brakuje asertywności lub nie mają czasu na szkolenie i nadzór. Zdobycie szacunku Rottweilera wiąże się z ustalaniem granic i nauczaniem konsekwencji niewłaściwego zachowania, co wymaga czasu i cierpliwości.

Na temperament wpływa wiele czynników, w tym dziedziczność, trening i socjalizacja. Szczenięta o miłych temperamentach są ciekawskie i zabawne, chętnie podchodzą do ludzi i są przez nich trzymane. Wybierz szczeniaka o umiarkowanym temperamencie, a nie tego, który bije rodzeństwo z miotu lub ukrywa się w kącie. Zawsze spotykaj się z przynajmniej jednym z rodziców – zazwyczaj matka jest osobą, która jest dostępna – aby upewnić się, że mają miły temperament, z którym czujesz się komfortowo. Spotkanie z rodzeństwem lub innymi krewnymi rodziców jest również pomocne w ocenie, jaki będzie szczeniak, gdy dorośnie.

Jak każdy pies, Rottie potrzebują wczesnej socjalizacji – kontaktu z wieloma różnymi ludźmi, widokami, dźwiękami i doświadczeniami – kiedy są młode. Socjalizacja pomaga zapewnić, że Twój szczeniak Rottweiler wyrośnie na psa o wszechstronnych umiejetnościach. Zapisanie go do przedszkola dla szczeniąt to świetny początek. Regularne zapraszanie gości i zabieranie go do ruchliwych parków, sklepów, w których można przebywać z psami, a także na spokojne spacery w celu poznania sąsiadów również pomoże mu szlifować umiejętności społeczne.

Zdrowie

Rottweilery są ogólnie zdrowe, ale podobnie jak wszystkie rasy, są podatne na pewne schorzenia. Nie wszystkie Rotties zapadną na którąkolwiek lub wszystkie z tych chorób, ale ważne jest, aby być ich świadomym, jeśli rozważasz tę rasę.

Jeśli kupujesz szczeniaka, znajdź dobrego hodowcę, który pokaże Ci świadectwa zdrowia obojga rodziców Twojego szczeniaka. Świadectwa zdrowotne dowodzą, że pies został przetestowany i jest wolny od określonej choroby. U Rottie powinieneś spodziewać się zaświadczeń zdrowotnych od Orthopaedic Foundation for Animals (OFA) na dysplazję stawów biodrowych (z wynikiem zadowalającym lub lepszym), dysplazję łokciową, niedoczynność tarczycy i chorobę von Willebranda; z Auburn University na trombopatię; oraz od Fundacji Canine Eye Registry Foundation (CERF) poświadczającej, że ma dobry wzrok. Świadectwa zdrowia można potwierdzić na stronie internetowej OFA (offa.org).

Dysplazja stawu biodrowego: jest to dziedziczny stan, w którym kość udowa nie przylega ściśle do stawu biodrowego. Niektóre psy wykazują ból i kulawiznę na jednej lub obu tylnych nogach, ale możesz nie zauważyć żadnych oznak dyskomfortu u psa z dysplazją stawu biodrowego. Wraz z wiekiem u psa może rozwinąć się zapalenie stawów. Badanie rentgenowskie w kierunku dysplazji stawu biodrowego jest wykonywane przez Orthopaedic Foundation for Animals lub University of Pennsylvania Hip Improvement Program (PennHIP). Psy z dysplazją stawów biodrowych nie powinny być rozmnażane. Jeśli kupujesz szczeniaka, poproś hodowcę o dowód, że rodzice zostali przebadani w kierunku dysplazji stawów biodrowych i są wolni od problemów. Dysplazja stawu biodrowego jest dziedziczna, ale mogą ją pogorszyć czynniki środowiskowe, takie jak szybki wzrost z diety wysokokalorycznej lub kontuzje spowodowane podskokami lub upadkiem na śliskiej podłodze.

Dyplazja łokcia: dysplazja łokcia jest dziedziczną wadą stawu łokciowego. Nasilenie dysplazji można określić tylko na podstawie zdjęć rentgenowskich. Twój weterynarz może zalecić operację, aby rozwiązać problem lub leki kontrolujące ból.

Zwężenie aorty / Zwężenie podaortalne (AS / SAS): ta powszechna wada serca jest czasami obserwowana u Rottweilerów. Aorta zwęża się poniżej zastawki aortalnej, zmuszając serce do cięższej pracy w celu dostarczenia krwi do organizmu. Ten stan może spowodować omdlenia, a nawet nagłą śmierć. Jest to choroba dziedziczna, ale sposób jej przenoszenia nie jest obecnie znany. Zazwyczaj kardiolog weterynarii diagnozuje ten stan po wykryciu szmeru serca.

Kostniakomięsak: zazwyczaj występujący u ras dużych i olbrzymich, kostniakomięsak jest agresywnym nowotworem kości. Pierwszą oznaką kostniakomięsaka jest kulawizna, ale pies będzie potrzebował prześwietlenia, aby ustalić, czy przyczyną jest rak. Leczenie jest agresywnie, zwykle kończy się amputacją kończyny i chemioterapią. Dzięki leczeniu psy mogą żyć od dziewięciu miesięcy do dwóch lat lub dłużej. Na szczęście psy dobrze przystosowują się do życia na trzech nogach i nie odczuwają takich skutków ubocznych chemioterapii, jak u ludzi, czyli nudności i wypadania włosów.

Rozdęcie żołądka (GDV), zwane również wzdęciem lub skrętem: jest to stan zagrażający życiu, który może dotyczyć dużych psów o głębokiej klatce piersiowej, takich jak rottweilery, zwłaszcza jeśli są karmione jednym dużym posiłkiem dziennie, jedzą szybko, piją pić duże ilości wody po jedzeniu i ćwiczą energicznie po jedzeniu. Niektórzy uważają, że podniesiona miska i rodzaj jedzenia mogą być czynnikiem, który może to spowodować. Częściej występuje u starszych psów. GDV występuje, gdy żołądek jest rozdęty gazem lub powietrzem, a następnie skręca się(skręt). Pies nie jest w stanie bekać ani wymiotować, aby pozbyć się nadmiaru powietrza z żołądka, a normalny powrót krwi do serca jest utrudniony. Ciśnienie krwi spada i pies wpada w szok. Bez natychmiastowej pomocy medycznej pies może umrzeć. Podejrzewa się wzdęcia, jeśli Twój pies ma wzdęty brzuch, nadmiernie ślini się i krztusi bez wymiotów. Może też być niespokojny, przygnębiony, ospały i słaby z szybkim tętnem. Ważne jest, aby jak najszybciej zabrać psa do weterynarza.

Enostoza: jest czasami określana jako „bóle wzrostowe”, ponieważ zwykle występuje u szczeniąt w wieku około czterech miesięcy. Podstawowym objawem jest kulawizna. Często wystarczy odpoczynek, ale jeśli szczeniak zacznie kuleć, dobrym pomysłem jest zbadanie go przez weterynarza.

Niedoczynność tarczycy: niedoczynność tarczycy jest spowodowana niedoborem hormonu tarczycy i może powodować objawy, które obejmują niepłodność, otyłość, otępienie umysłowe i brak energii. Sierść psa może stać się szorstka i łamliwa i zacząć wypadać, a skóra staje się twarda i ciemna. Niedoczynność tarczycy można bardzo dobrze leczyć za pomocą codziennej pigułki zastępczej tarczycy. Leki muszą być stosowane przez całe życie psa.

Alergie: Alergie są częstą dolegliwością u psów. Alergie na niektóre pokarmy są identyfikowane i leczone poprzez eliminację niektórych pokarmów z diety psa do czasu odkrycia winowajcy. Alergie kontaktowe są spowodowane reakcją na coś, co dotyka psa, takie jak pościel, proszki na pchły, szampony dla psów lub inne chemikalia. Leczy się je identyfikując i usuwając przyczynę alergii. Alergie wziewne są wywoływane przez alergeny w powietrzu, takie jak pyłki, kurz i pleśń. Odpowiedni lek na alergie wziewne zależy od ciężkości alergii. Infekcje ucha są częstym skutkiem ubocznym alergii wziewnych.

Niezależnie od tego, jak zdrowy jest Twój pies, kiedy po raz pierwszy przyprowadzasz go do domu, powinieneś przygotować się na wszelkie problemy, które mogą pojawić się przez całe jego życie. Plan ubezpieczenia dla zwierząt może pomóc Ci być gotowym na wszelkie potrzeby weterynaryjne Twojego psa.

Opieka

Ważne jest, aby Rottweilery mieszkały w domu ze swoimi ludźmi. Jeśli są cały czas pozostawione same sobie na podwórku, mogą stać się znudzone, destrukcyjne i agresywne. Chociaż są duże, rottweilery są nieaktywne w pomieszczeniach.

Rottweiler jest domatorem, ale potrzebuje ogrodzonego podwórka nie tylko po to, by chronić go przed ruchem ulicznym, ale także dlatego, że potrafi być agresywny w stosunku do innych psów i nieznajomych, którzy wchodzą na jego posesję. Podziemne elektroniczne ogrodzenie nie utrzyma twojego Rottie na podwórku, jeśli naprawdę zechce się wydostać. Co ważniejsze, nie uniemożliwia to osobom ani innym zwierzętom wchodzenia na Twoją posesję. Umieść tabliczkę ostrzegającą nieznajomych i osoby spoza rodziny, aby nie wchodziły na Twoją posesję bez eskorty.

Poziom energii Rottweilera waha się od kanapowego leniwca do trąby powietrznej. Pamiętaj, aby poinformować hodowcę, jaki poziom energii Ci odpowiada, aby mógł pomóc Ci wybrać najlepszego szczeniaka do Twojego stylu życia. Umiarkowanie aktywne rottweilery docenią kilka 10 -20-minutowych spacerów każdego dnia. Lubią też bawić się piłkami i chodzić na wędrówki. Bardziej energiczne Rottie mogą potrzebować dłuższego czasu ćwiczeń i bardziej zorganizowanych zajęć. Ich atletyka, inteligencja i wytrenowanie sprawiają, że dobrze nadają się do rywalizacji zręcznościowej i posłuszeństwa, a także do tropienia, pracy terapeutycznej i tradycyjnej pracy, ciągnięcia wozu lub innego pojazdu. Idealne na parady!

Trenując swojego Rottweilera, pamiętaj, że rozwija się dzięki stymulacji umysłowej. Lubi uczyć się nowych rzeczy i chce Cię zadowolić. Czasami może być uparty, z postawą „Pokaż mi, dlaczego powinienem to zrobić”. Bądź uczciwy, konsekwentny i stanowczy, a Twój Rottweiler nagrodzi Cię swoją szybką umiejętnością uczenia się.

Twój pupil nie powinien być trudny do wyszkolenia w domu, biorąc pod uwagę stały harmonogram, brak szans na wypadki w domu i pozytywne wzmocnienie, gdy załatwia się na zewnątrz.

Karmienie

Zalecana dzienna porcja: 4 do 10 filiżanek wysokiej jakości suchej karmy dziennie, podzielonej na dwa posiłki.

UWAGA: Ile zjada Twój dorosły pies, zależy od jego wielkości, wieku, budowy, metabolizmu i poziomu aktywności. Psy to oddzielne jednostki, tak jak ludzie, i nie wszystkie potrzebują takiej samej ilości jedzenia. Nie trzeba dodawać, że bardzo aktywny pies będzie potrzebował czegoś więcej niż pies kanapowy. Jakość kupowanej karmy dla psów również ma znaczenie — im lepsza karma dla psów, tym lepiej będzie odżywiać Twojego psa i tym mniej będziesz musiał wrzucić do jego miski.

Utrzymuj swojego rottweilera w dobrej kondycji, odmierzając jego jedzenie i karmiąc go dwa razy dziennie, zamiast zostawiać jedzenie przez cały czas. Jeśli nie masz pewności, czy ma nadwagę, zrób mu test wzroku i test praktyczny. Najpierw spójrz na niego. Powinieneś być w stanie zobaczyć talię. Następnie połóż dłonie na jego plecach, kciuki wzdłuż kręgosłupa, palce rozłożone w dół. Powinieneś czuć, ale nie widzieć jego żeber, bez konieczności mocnego naciskania. Jeśli nie możesz, potrzebuje mniej jedzenia i więcej ćwiczeń.

Aby uzyskać więcej informacji na temat karmienia Rottie, zapoznaj się z naszymi wskazówkami dotyczącymi kupowania odpowiedniej karmy, karmienia szczeniaka i karmienia dorosłego psa.

Kolor futra i pielęgnacja

Rottweilery mają krótkie podwójne futro, które jest proste i szorstke. Futro zewnętrzne jest średniej długości, krótsze na głowie, uszach i nogach; podszerstek występuje głównie na szyi i udach. Ilość podszerstka, jaką ma Twój Rottie, zależy od klimatu, w którym żyje.

Rottweiler jest zawsze czarny z oznaczeniami od rdzy do mahoniu. Znaki pojawiają się nad oczami, na policzkach, po obu stronach pyska, na klatce piersiowej i nogach oraz pod ogonem. Na palcach pojawiają się również podpalane linie przypominające ślady ołówka.

Szczotkuj Rottie co tydzień szczotką o mocnym włosiu, aby usunąć martwe włosy i rozprowadzić sebum. Zrzuca sierść dwa razy w roku i prawdopodobnie będziesz chciał częściej szczotkować go w tym czasie, aby utrzymać luźne włosy pod kontrolą. Wykąp go w razie potrzeby. Jeśli kąpiesz go na zewnątrz, powinno być wystarczająco ciepło, abyś czuł się komfortowo bez długich rękawów lub płaszcza. Jeśli nie, to jest za zimno, żeby kąpać Rottie.

Myj zęby Rottie co najmniej dwa lub trzy razy w tygodniu, aby usunąć nagromadzony kamień nazębny i bakterie, które się w nim czają. Codzienne szczotkowanie jest jeszcze lepsze, jeśli chcesz zapobiegać chorobom dziąseł i nieświeżemu oddechowi.

Zacznij przyzwyczajać swojego Rottie do szczotkowania i badania, gdy jest szczeniakiem. Często dotykaj jego łap – psy są drażliwe na ich punkcie – i zaglądaj do jego pyska. Spraw, aby pielęgnacja ciała była pozytywnym doświadczeniem wypełnionym pochwałami i nagrodami, a położysz podwaliny pod łatwe badania weterynaryjne i inne czynności, gdy będzie dorosły.

Dzieci i inne zwierzęta

Rottweilery zazwyczaj lubią dzieci, zwłaszcza jeśli są z nimi wychowywane. W pobliżu dzieci, zwłaszcza małych, należy je nadzorować, ponieważ są duże i silne. Ze względu na ich tradycję prowadzenia bydła, mają tendencję do pochylania się i popychania i mogą przypadkowo przewrócić malucha szturchnięciem.

Prawdopodobnie najlepiej nadają się do domów ze starszymi dziećmi, które rozumieją, jak wchodzić w interakcje z psami. Ważne jest również, aby nadzorować rottweilera za każdym razem, gdy dzieci mają przyjaciół. Rottie mogą być zaniepokojone głośną lub gwałtowną zabawą między dziećmi i mogą podjąć kroki, aby to powstrzymać, nie rozumiejąc, że „jego” dzieciom nie grozi niebezpieczeństwo. Mogą również ścigać biegające dzieci.

Zawsze ucz dzieci, jak podchodzić do psów i dotykać ich, i zawsze nadzoruj wszelkie interakcje między psami a małymi dziećmi, aby zapobiec gryzieniu lub pociąganiu za ucho lub ogon z którejkolwiek ze stron. Naucz swoje dziecko, aby nigdy nie zbliżało się do psa podczas snu lub jedzenia, ani nie próbowało zabrać mu jedzenia. Żaden pies nie powinien być pozostawiony sam na sam z dzieckiem.

Kiedy Rottweilery są wychowywane z innymi psami i kotami, zazwyczaj dobrze się z nimi dogadują. Mogą mieć problemy z ocymi lub dorosłymi psami, które są wprowadzane do domu, ponieważ nie tolerują psów tej samej płci. Jednak dzięki Twojemu szkoleniu i wskazówkom powinny spokojnie akceptować nowe zwierzęta. Trzymaj Rottie na smyczy w miejscach publicznych, aby zapobiec agresji lub wojowniczości wobec innych psów. Rottie nie jest najlepszym kandydatem do odwiedzania parków dla psów bez smyczy.