Golden Retriever

Golden Retriever

Najważniejsze fakty

• Golden Retrievery linieją obficie, zwłaszcza wiosną i jesienią. Codzienne szczotkowanie usunie część luźnej sierści, zapobiegając jej osadzaniu się na ubraniach i w całym domu. Ale jeśli mieszkasz z przedstawicielem tej rasy, będziesz musiał przyzwyczaić się do psiej sierści.
• Golden Retriever to psy rodzinne: muszą mieszkać w domu ze swoim ludzkim „stadem” i nie powinny spędzać godzin samotnie na podwórku.
• Golden Retrievery to aktywne psy, które codziennie potrzebują 40-60 minut intensywnych ćwiczeń. Rozwijają się podczas treningu posłuszeństwa, zajęć dotyczacych zwinności i innych psich aktywności, które są świetnym sposobem na zapewnienie mu ćwiczeń fizycznych i umysłowych.
• Chociaż są łagodne i godne zaufania w stosunku do dzieci, Golden Retrievery to hałaśliwe, duże psy, które mogą przypadkowo przewrócić małe dziecko.
• Goldeny uwielbiają jeść i szybko przybierają na wadze, jeśli są przekarmiane. Ogranicz smakołyki, odmierz dzienną karmę swojego psa i karm go regularnymi posiłkami, zamiast zostawiać jedzenie przez cały czas.
• Ponieważ Golden Retriever jest tak popularny, jest wiele osób, które hodują tę rasę, którym bardziej zależy na zarabianiu na zapotrzebowaniu na szczenięta niż na hodowli szczęśliwych, zdrowych psów. Aby zdobyć zdrowego psa, nigdy nie kupuj szczeniaka od nieodpowiedzialnego hodowcy, z nielegalnej hodowli lub sklepu zoologicznego. Poszukaj renomowanego hodowcy, który testuje swoje psy hodowlane, aby upewnić się, że są wolne od chorób genetycznych, które mogą przenosić na szczenięta i że mają odpowiedni temperament.

Historia

Przez wiele lat istniała legenda, że Golden Retrievery wywodzą się od rosyjskich owczarków kupionych w cyrku. W rzeczywistości rasa została opracowana w Szkocji, w górskiej posiadłości Sir Dudleya Majoribanksa, znanego później jako Lord Tweedmouth.

Tweedmouth, jak wielu szlachciców jego czasów, hodował zwierzęta wszelkiego rodzaju, starając się doskonalić różne rasy. Zapisy hodowlane Tweedmouth’a z lat 1835-1890 pokazują, do czego dążył z Goldenami: Utalentowany retriever — Tweedmouth był zagorzałym łowcą ptactwa wodnego — ze wspaniałym nosem, który będzie baczniej zwracał uwagę na swojego ludzkiego towarzysza polowań niż setery i spaniele używane w tamtym czasie do aportowania. Chciał również, aby pies był w domu lojalny i zrównoważony.

Tweedmouth zabrał Nousa do domu do Szkocji, a w latach 1868 i 1871 skrzyżował go z Belle, spanielem wodnym. Tweedowe spaniele wodne (obecnie wymarłe) były znane z tego, że są gorliwymi psami na polu łowieckim oraz wyjątkowo spokojnymi i lojalnymi w domu – cechy, które znajdziesz w dzisiejszych Golden Retrieverach.

Potomkowie Nousa i Belle były mieszane z flat-coated retrieverami , innym tweedowymi spanielami wodnymi i czerwonym seterem. Tweedmouth trzymał głównie żółte szczenięta, aby kontynuować swój program hodowlany, a inne oddał przyjaciołom i krewnym.

Nic dziwnego, że rasa Tweedmouth’a po raz pierwszy przyciągnęła uwagę swoimi umiejętnościami na polu łowieckim. Jednym z obecnie dobrze znanych był Don of Gerwyn, pokryty sierścią w kolorze wątrobianym potomek jednego z psów Tweedmouth’a, który wygrał proces International Gundog League w 1904 roku.

Związek Kynologiczny w Anglii oficjalnie uznał Golden Retrievera za odrębną rasę w 1911 roku. W tamtym czasie klasyfikowano go jako „Retriever – żółty lub złoty”. W latach dwudziestych nazwa rasy została oficjalnie zmieniona na Golden Retriever.

American Kennel Club uznał rasę w 1932 roku. Dziś Golden Retriever jest drugą najpopularniejszą rasą w USA.

Rozmiary

Samce mają od 23 do 24 cali wzrostu i ważą od 65 do 75 funtów. Samice mają zazwyczaj od 21,5 do 22,5 cali wzrostu i od 55 do 65 funtów. Golden Retrievery zwykle osiągają pełny wzrost w wieku jednego roku, a docelową wagę w wieku dwóch.

Osobowość

Słodka, spokojna natura to znak rozpoznawczy rasy. Golden został wyhodowany do pracy z ludźmi i pragnie zadowolić swojego właściciela. Choć ma dobre usposobienie, podobnie jak wszystkie psy, Golden musi być dobrze wychowany i dobrze wyszkolony, aby jak najlepiej wykorzystać swoje dziedzictwo.

Jak każdy pies, Golden potrzebuje wczesnej socjalizacji – kontaktu z wieloma różnymi ludźmi, widokami, dźwiękami i doświadczeniami – kiedy jest młody. Socjalizacja pomaga zapewnić, że Twój złoty szczeniak wyrośnie na psa o wszechstronnych umiejętnościach.

Zdrowie

Goldeny są ogólnie zdrowe, ale podobnie jak wszystkie rasy, są podatne na pewne schorzenia. Nie wszystkie Goldeny zachorują na którąkolwiek lub wszystkie z tych chorób, ale ważne jest, aby być ich świadomym, jeśli rozważasz tę rasę.

Jeśli kupujesz szczeniaka, znajdź dobrego hodowcę, który pokaże Ci świadectwa zdrowia obojga rodziców Twojego szczeniaka. Świadectwa zdrowotne dowodzą, że pies został przetestowany i jest wolny od określonej choroby.

W przypadku tej rasy należy oczekiwać zaświadczeń zdrowotnych od Ortopedycznej Fundacji dla Zwierząt (OFA) w przypadku dysplazji stawu biodrowego (z wynikiem zadowalającym lub lepszym), dysplazji łokcia, niedoczynności tarczycy i choroby von Willebranda; z Auburn University na trombopatię oraz od Fundacji Canine Eye Registry Foundation (CERF) poświadczającej, że ma dobry wzrok. Świadectwa zdrowia można potwierdzić na stronie internetowej OFA (offa.org).

Dysplazja stawu biodrowego: dysplazja stawu biodrowego to dziedziczny stan, w którym kość udowa nie przylega ściśle do stawu biodrowego. Niektóre psy wykazują ból i kulawiznę na jednej lub obu tylnych nogach, ale możesz nie zauważyć żadnych oznak dyskomfortu u psa z dysplazją stawu biodrowego. Wraz z wiekiem u psa może rozwinąć się zapalenie stawów. Badanie rentgenowskie w kierunku dysplazji stawu biodrowego jest wykonywane przez Orthopaedic Foundation for Animals lub University of Pennsylvania Hip Improvement Program. Psy z dysplazją stawów biodrowych nie powinny być hodowane. Jeśli kupujesz szczeniaka, poproś hodowcę o dowód, że rodzice zostali przebadani w kierunku dysplazji stawów biodrowych i są wolni od problemów.

Dysplazja łokcia: jest to dziedziczny stan powszechny u psów dużych ras. Uważa się, że jest to spowodowane różnym tempem wzrostu trzech kości tworzących łokieć psa, co powoduje wiotkość stawów. Może to prowadzić do bolesnego utykania. Twój weterynarz może zalecić operację, aby rozwiązać problem lub leki kontrolujące ból.

Zaćma: podobnie jak u ludzi, psia zaćma charakteryzuje się mętnymi plamami na soczewce oka, które mogą z czasem rosnąć. Mogą rozwijać się w każdym wieku i często nie zaburzają wzroku, chociaż niektóre przypadki powodują poważną utratę wzroku. Psy hodowlane powinny zostać przebadane przez lekarza weterynarii posiadającego certyfikat zarządu, aby uzyskać certyfikat jako wolny od dziedzicznej choroby oczu przed rozmnażaniem. Zaćmę można zwykle usunąć chirurgicznie z dobrymi wynikami.

Postępujący zanik siatkówki (PRA): PRA to rodzina chorób oczu, która obejmuje stopniowe pogarszanie się stanu siatkówki. We wczesnym stadium choroby psy stają się ślepe w nocy. W miarę postępu choroby tracą również wzrok w ciągu dnia. Wiele psów bardzo dobrze przystosowuje się do ograniczonej lub całkowitej utraty wzroku, o ile ich otoczenie pozostaje takie samo.

Zwężenie aorty podzastawkowej: ten problem z sercem jest spowodowany wąskim połączeniem lewej komory (odpływu) z aortą. Może powodować omdlenia, a nawet nagłą śmierć. Twój weterynarz może to wykryć i przepisać odpowiednie leczenie.

Aseptyczna martwica kostno-chrzęstna (OCD): ten stan ortopedyczny, spowodowany nieprawidłowym wzrostem chrząstki w stawach, zwykle występuje w łokciach, ale obserwowano go również w barkach. Powoduje bolesne usztywnienie stawu do tego stopnia, że pies nie jest w stanie zgiąć łokcia. Można go wykryć u psów już w wieku od czterech do dziewięciu miesięcy. Przekarmianie karmą dla szczeniąt z „formułą wzrostu” lub wysokobiałkową karmą może przyczynić się do jej rozwoju.

Alergie: Golden Retrievery mogą być uczulone na różne substancje, od żywności po pyłki. Jeśli Twój Golden liże swoje łapy lub często pociera pysk, poproś weterynarza o badanie pod tym kątem.

Choroba von Willebranda: jest to dziedziczna choroba krwi, która zakłóca zdolność krwi do krzepnięcia. Głównym objawem jest nadmierne krwawienie po urazie lub zabiegu chirurgicznym. Inne objawy to krwawienie z nosa, krwawienie z dziąseł lub krwawienie z żołądka lub jelit. Nie ma na to lekarstwa, a transfuzja krwi od zdrowego psa jest obecnie jedyną metodą leczenia. Trwają badania nad nowymi metodami leczenia, w tym lekami. Psy z chorobą von Willebranda mogą prowadzić normalne życie. Weterynarz może przetestować Twojego psa pod kątem tego stanu. Psów z tym schorzeniem nie należy rozmnażać.

Skręty jelit: powszechnie nazywane wzdęciami. Jest to stan zagrażający życiu, który dotyka dużych psów o głębokiej klatce piersiowej, takich jak Golden Retriever, zwłaszcza jeśli są karmione jednym dużym posiłkiem dziennie, jedzą szybko lub piją duże ilości wody lub ćwiczą energicznie po jedzeniu. Wzdęcie występuje, gdy żołądek jest rozdęty gazem lub powietrzem, a następnie skręca się. Pies nie jest w stanie bekać ani wymiotować, aby pozbyć się nadmiaru powietrza z żołądka, a przepływ krwi do serca jest utrudniony. Ciśnienie krwi spada i pies wpada w szok anafilaktyczny. Bez natychmiastowej pomocy medycznej pies może umrzeć.

Podejrzewa się wzdęcia, jeśli Twój pies ma wzdęty brzuch, nadmiernie ślini się i krztusi bez wymiotów. Może też być niespokojny, przygnębiony, ospały i osłabiony, ale z szybkim tętnem. Jeśli zauważysz te objawy, jak najszybciej zabierz psa do weterynarza.

Padaczka: Padaczka to zaburzenie mózgu, które powoduje okresowe drgawki i konwulsje. Twój weterynarz będzie musiał wiedzieć, jak poważne są napady i jak często występują, aby określić, jaki lek przepisać, jeśli w ogóle.

Niedoczynność tarczycy: jest to zaburzenie tarczycy, które, jak się uważa, powoduje stany takie jak padaczka, wypadanie włosów, otyłość, senność, ciemne plamy na skórze i inne choroby skóry. Jest leczony lekami i dietą.

Naczyniakomięsak krwionośny: jest to bardzo niebezpieczna forma raka, który wywodzi się z wyściółki naczyń krwionośnych i śledziony. Obecnie występuje powszechnie u psów w średnim i starszym wieku.

Kostniakomięsak: to złośliwy rak kości, który jest powszechny u dużych i olbrzymich ras.

Opieka

Golden Retrievery są stworzone do akcji i uwielbiają zabawy na świeżym powietrzu. Jeśli lubisz wędrować lub biegać, Twój Golden chętnie do Ciebie dołączy. A jeśli masz ochotę rzucać piłkę na podwórku, chętnie weźmie w tym udział – wierne swojej nazwie, Goldeny uwielbiają aportować.

Zmęczenie ich 20-30 minutami energicznych ćwiczeń dwa razy dziennie sprawi, że Twój pies będzie spokojny, gdy wróci do domu. Osłabienie aktywności może jednak prowadzić do problemów z zachowaniem.

Podobnie jak inne rasy retrieverów, Goldeny lubia nosić różne rzeczy w pysku i są najszczęśliwsze, gdy mają coś do trzymania: piłkę, miękką zabawkę, gazetę lub co najważniejsze, śmierdzącą skarpetę.

Musisz zachować szczególną ostrożność, jeśli wychowujesz Goldena. Te psy rosną bardzo szybko w wieku od czterech do siedmiu miesięcy, co czyni je podatnymi na choroby kości. Nie pozwól swojemu szczeniakowi biegać i bawić się na bardzo twardych powierzchniach, takich jak chodnik, dopóki nie skończy co najmniej dwóch lat, a jego stawy nie będą w pełni ukształtowane. Normalna zabawa na trawie jest w porządku, podobnie jak zajęcia ze zwinności dla szczeniąt.

Karmienie

Zalecana dzienna porcja: 2 do 3 filiżanek wysokiej jakości suchej karmy dziennie, podzielonej na dwa posiłki.

UWAGA: Ile zjada Twój dorosły pies, zależy od jego wielkości, wieku, budowy, metabolizmu i poziomu aktywności. Psy to oddzielne jednostki, tak jak ludzie, i nie wszystkie potrzebują takiej samej ilości jedzenia. Nie trzeba dodawać, że bardzo aktywny pies będzie potrzebował czegoś więcej niż pies kanapowy. Jakość kupowanej karmy dla psów również ma znaczenie — im lepsza karma dla psów, tym lepiej będzie odżywiać Twojego psa i tym mniej będziesz musiał wrzucić do jego miski.

Utrzymuj swojego Goldena w dobrej kondycji, odmierzając jego jedzenie i karmiąc go dwa razy dziennie, zamiast zostawiać jedzenie przez cały czas. Jeśli nie masz pewności, czy ma nadwagę, zrób mu badanie wzroku i test praktyczny.

Najpierw spójrz na niego. Powinieneś być w stanie zobaczyć talię. Następnie połóż dłonie na jego plecach, kciuki wzdłuż kręgosłupa, palce rozłożone w dół. Powinieneś czuć, ale nie widzieć jego żeber, bez konieczności mocnego naciskania. Jeśli nie możesz, potrzebuje mniej jedzenia i więcej ćwiczeń.

Musisz zachować szczególną ostrożność, jeśli wychowujesz Goldena. Te psy rosną bardzo szybko w wieku od czterech do siedmiu miesięcy, co czyni je podatnymi na choroby kości. Dobrze sobie radzą na wysokiej jakości, niskokalorycznej diecie, która zapobiega ich zbyt szybkiemu wzrostowi.

Więcej informacji na temat karmienia Goldena znajdziesz w naszych wytycznych dotyczących kupowania odpowiedniej karmy, karmienia szczeniaka i dorosłego psa.

Kolor futra i pielęgnacja

Golden Retrievery mają gęstą, wodoodporną powłokę zewnętrzną z grubym podszerstkiem. Niektóre futra są pofalowane, inne proste. Futro z puszkiem znajduje się z tyłu przednich łap i pod tułowiem, większe na klatce piersiowej, z tyłu ud i na ogonie.

Golden Retrievery występują we wszystkich odcieniach złota, od jasnego do ciemnego. Niektórzy hodowcy zaczęli sprzedawać „rzadkie białe Goldeny”, ale American Kennel Club nie uznaje bieli jako koloru sierści dla tej rasy.

Golden Retrievery zrzucają sierść umiarkowanie zimą i latem, a intensywnie wiosną i jesienią
Jeśli mieszkasz z Goldenem, będziesz musiał dostosować się do określonej ilości psiej sierści w domu i na ubraniach.

Gruba sierść Goldena oznacza dużo pielęgnacji. Zaleca się codzienne szczotkowanie, aby zapobiec plątaniu się włosów, a minimum raz w tygodniu. Twój Golden będzie również potrzebował kąpieli przynajmniej raz w miesiącu, często częściej, aby wyglądał i pachniał czysto.

Myj zęby swojego Goldena co najmniej dwa lub trzy razy w tygodniu, aby usunąć kamień nazębny i bakterie, które się w nim czają. Codzienne szczotkowanie jest jeszcze lepsze, jeśli chcesz zapobiegać chorobom dziąseł i nieświeżemu oddechowi.

Przycinaj pazury raz lub dwa razy w miesiącu, jeśli pies nie ściera ich naturalnie. Jeśli słyszysz, jak klikają na podłodze, są za długie. Krótkie, starannie przycięte pazurki utrzymują łapy w dobrej kondycji. Psie pazury mają w sobie naczynia krwionośne, jeśli przytniesz zbyt daleko, możesz spowodować krwawienie – a Twój pies może nie współpracować następnym razem, gdy zobaczy obcinacz do paznokci. Tak więc, jeśli nie masz doświadczenia w przycinaniu psich pazurków, poproś weterynarza lub groomera o wskazówki.

Zawinięte uszy tworzą ciepłe, ciemne środowisko dla rozwoju bakterii lub grzybów, a rasy, które je mają – takie jak Golden – są podatne na infekcje ucha. Jego uszy powinny być sprawdzane co tydzień pod kątem zaczerwienienia lub nieprzyjemnego zapachu, co może wskazywać na infekcję. Sprawdzaj je również za każdym razem, gdy zmokną. Sprawdzając uszy psa, przetrzyj je wacikiem zwilżonym delikatnym środkiem do czyszczenia uszu o zrównoważonym pH, aby zapobiec infekcjom. Nie wkładaj niczego do przewodu słuchowego: po prostu wyczyść ucho zewnętrzne.

Zacznij przyzwyczajać swojego Goldena do szczotkowania i badania, gdy jest szczeniakiem. Często dotykaj jego łap – psy są drażliwe na ich punkcie – i zaglądaj do jego pyska. Spraw, aby pielęgnacja ciała była pozytywnym doświadczeniem wypełnionym pochwałami i nagrodami, a położysz podwaliny pod łatwe badania weterynaryjne i inne czynności, gdy będzie dorosły.

Podczas pielęgnacji sprawdzaj, czy nie ma ran, wysypek lub oznak infekcji, takich jak zaczerwienienie, tkliwość lub stan zapalny skóry, nosa, ust i oczu oraz na stopach. Oczy powinny być czyste, bez zaczerwienienia i wydzieliny. Twoje staranne cotygodniowe badanie pomoże Ci wcześnie wykryć potencjalne problemy zdrowotne.

Dzieci i inne zwierzęta

Sympatycznemu Golden Retrieverowi nie przeszkadza hałas i zamieszanie dzieci – w rzeczywistości rozwijają się dzieki niemu. Jest jednak dużym, silnym psem i może przez pomyłkę przewrócić małe dziecko.

Jak w przypadku każdej rasy, należy zawsze uczyć dzieci, jak podchodzić do psów i dotykać ich, oraz zawsze nadzorować wszelkie interakcje między psami a małymi dziećmi, aby zapobiec gryzieniu lub pociąganiu za ucho lub ogon ze strony którejkolwiek ze stron. Naucz swoje dziecko, aby nigdy nie zbliżało się do psa podczas jedzenia lub spania ani nie próbowało zabrać mu jedzenia. Żaden pies, bez względu na to, jak przyjazny, nigdy nie powinien być pozostawiony bez opieki, sam na sam z dzieckiem.

Stosunek Goldena do innych zwierząt jest jeszcze lepszy. Lubi towarzystwo innych psów, a przy odpowiednim przedstawieniu i szkoleniu można mu ufać w przypadku kotów, królików i innych zwierząt.

Oceniono nas już ponad 500 razy

Tutaj możesz przeczytać 20 najnowszych recenzji wszystkich naszych produktów. Niestety załadowanie ich wszystkich zajęłoby zbyt dużo czasu, dlatego określiliśmy taki limit. Jak tylko pojawi się nowa recenzja, lista zostanie natychmiast zaktualizowana!